آیین نکوداشت استاد عزت الله چنگایی برگزار شد

آیین نکوداشت پیشکسوت هنر و رسانه لرستان برگزار شد

 

آیین نکوداشت پیشکسوت هنر و رسانه لرستان برگزار شد

آیین نکوداشت استاد "عزت‌اله چنگایی"، هنرمند پیشکسوت لرستانی، ساعت ۱۶ عصر، روز شنبه ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۴، با حضور جمعی از اهالی فرهنگ، هنر و رسانه در  سالن شهید آوینی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان برگزار شد.

به گزارش شبکه خبری رهانیوز، این مراسم در قالب یازدهمین دوره‌ی هفته هنر انقلاب اسلامی ایران (گرامیداشت یاد و خاطره شهید سید مرتضی آوینی) از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان و ستاد بزرگداشت هفته هنر انقلاب اسلامی استان لرستان تدارک دیده شده بود.

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان لرستان، حوزه هنری انقلاب اسلامی استان لرستان، صدا‌و‌سیمای مرکز لرستان، سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری خرم‌آباد و اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لرستان در برگزاری این نکوداشت مشارکت داشتند.

در این مراسم، خانم "اعظم روانشاد"، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان، با تجلیل از مقام هنری استاد چنگایی، او را مصداقی فاخر از هنرمند انقلابی توصیف کرد.

خانم روانشاد، نویسندگی، فعالیت در عرصه رسانه، شعر و شاعری و به ویژه پژوهشگری و استادی را از جمله وجوه برجسته شخصیت هنری استاد چنگایی برشمرد و تاکید کرد که هر کدام از این جنبه‌ها شایسته تقدیر و تجلیل است.

روانشاد همچنین به نقش محوری استاد چنگایی در تاسیس انجمن ادبی خرم‌آباد در دوران جنگ تحمیلی و نیز فعالیت‌های رسانه‌ای او در نشریه بامداد لرستان اشاره کرد  این نشریه را آینه تمام‌نمای استاد چنگایی در تعهد، اخلاق و خلاقیت دانست.

آقای "سید سعید شاهرخی"، استاندار لرستان، نیز در این مراسم، ضمن تاکید بر اهمیت هنر در ترویج ارزش‌های والای انسانی، گفت: هفته هنر انقلاب اسلامی، فرصتی مغتنم است تا از هنرمندانی تقدیر کنیم که با تکیه بر دانش و هنر خود، ارزش‌های اسلامی، انقلابی و انسانی را در جامعه ترویج می‌کنند.

وی با بیان اینکه تجلیل از استاد چنگایی، تجلیل از یک عمر تلاش و هنر است، افزود: عزت‌الله چنگایی، گنجینه‌ای ارزشمند برای استان لرستان است و باید قدردان زحمات و اندوخته‌های او باشیم.

استاد "عزت‌الله چنگایی"، پیشکسوت رسانه، شاعر و ترانه‌سرا لرستانی، و چهره‌ی سال ۱۳۹۶ هنر انقلاب  و پایه‌گذار شعر انقلابی لرستان، زاده‌ی دهم آبان ۱۳۳۴ خورشیدی، در خرم‌آباد است.

او در حوزه‌ی ادبیات، جدا از شعر‌سرایی، داستان و فیلمنامه نیز می‌نویسد و تعدادی از فیلمنامه‌هایش نیز مبدل به فیلم گردیده است.

وی تحصیلات خود را در دبستان «ششم بهمن» و دبیرستان‌های «مهرگان» و «کوروش» خرم‌آباد به انجام رساند. در اواخر دوران دبیرستان، به یمن همشاگردی با "اسماعیل نژاد فرد لرستانی" (که بعداً‌ استاد خوشنویسی برجسته‌ی کشور گردید)، برخی از اشعارش، در دو دفتر، تحت عناوین «گلبن۱» و «گلبن۲» خوشنویسی و ثبت گردید.

قبل از انقلاب، به‌واسطه‌ی حضور در کتابخانه عمومی کوروش خرم‌آباد، فرصت آشنایی با استاد زنده‌یاد "اسفندیار خان غضنفری"، که آن روزگار ریاست کتابخانه را عهده‌دار بود، را می‌یابد و با ایشان، مراودات ادبی پیدا می‌کند و از محضرش بهره‌مند می‌گردد.

در سال ۱۳۶۰ در حالی‌که در اداره بهزیستی مشغول به‌کار بود، با رادیو خرم‌آباد، به عنوان نویسنده و برنامه‌ساز شروع به‌همکاری می‌کند و در سال ۱۳۶۳ به رادیو خرم‌آباد انتقال داده می‌شود.

ایشان در بحبوحه جنگ تحمیلی، مسئولیت تأسیس نخستین انجمن شعر و ادب خرم‌آباد را عهده‌‌دار بود.

در پایان این مراسم، جمعی از هنرمندان و فعالان فرهنگی به بیان خاطرات و تجلیل از خدمات ارزنده استاد عزت‌اله چنگایی پرداختند. 

✍ #زانا_کوردستانی
 

#شبکه_خبری_رهانیوز
#انجمن_شعر_و_ادب_رها

┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄

https://t.me/newsnetworkraha
https://t.me/mikhanehkolop3
https://t.me/leilatayebi1369
https://t.me/rahafallahi

هیوا ڕەسوڵ

آقای "هیوا رسول" (به کُردی: هیوا ڕەسوڵ) شاعر کُرد زبان، ساکن گوتنبرگ سوئد است.

 

 

هیوا رسول

آقای "هیوا رسول" (به کُردی: هیوا ڕەسوڵ) شاعر کُرد زبان، ساکن گوتنبرگ سوئد است.

■◇■

کاک "هیوا ڕەسوڵ"، شاعیریکی هاوچەرخی کورد زمانە، دانیشتەجی لە شاڕی گوتینبورگی وڵاتی سوید.

 

◇ نموونه‌ی شیعره‌کانی:
(۱)
لەگەڵ هەموو کۆک و تەباس خۆی نەبێ
خەمخۆری کۆی گەلی دونیاس خۆی نەبێ 
لەبۆ عالەم شین ئەگێرێ  قەومی کورددان
چاو بەفرمێسکە بۆ هەموان خۆی نەبێ

من لە داخی خەمی ئەو فیراق ئەکەم
ئاخ هەتا کەی ئەبێ کورد هەر خۆی نەبێ
خۆخۆری بووتە کرمی مۆخی کورد
بۆ گشت نەیار خانەدانە خۆی نەبێ

تاکەی کۆک و تەبا نابن گەلی من
هەتا خەمتان لەناخم دا سۆی نەبێ
سەرم کاسە سینەم پڕ ژان لە تاواتان
کەی رۆژێ بێ ناخم ژان و سۆی نەبێ

مەگەر ئەوکات ئارام بنوێ گیانی من
کورد یەکگروو یەکپارچە ئەو پەرت نەبێ
بەسەر نەیارانی نیشتمانی کورد زمان
توندتوتۆڵ و بەهیچ هێزێ کەرت نەبێ.

 

(۲)
دەمێ ئەبی بە خۆرەتاو بۆ رۆژگاری ژیانی من
دەمێ ئەبی بە هەوری ڕەش، یا تارمایی کیانی من.
چیت پێ بلێم ئاخر گیانە، کەخۆت عەرشم ئەلەرزێنی
دەمێ باخم پڕ گوڵ ئەکەی، دەمێک خەزانی بۆ دێنی.

 

(۳)
لە ژیاندا هەوڵبە دان بە کا نەبی
تا جێگەی ڕێز بی نەوەک تانە بی
چەند جوانە مرۆڤ بەعزەتەوە
نەوەک مل خواری پۆستو عانە بی

با دەستو پەنجەت شەقار شەقاربێ
بەس کاسە لێسی بەردەم شا نەبی
بەنان و ئاوێ سکی خۆت تێر کەی
تانجی سا ڕاوچی ئاغاو شا نەبی.

 

(۴)
دەوران بە جۆرێ دەوری گۆڕاوە
کەم کەس بە شکۆ ئەمرۆ بەناوە
رۆژ رۆژی کەسی گەمژەو نەزانە
ئاخۆ  بەدکردەو کەسی بەدناوە.

 

(۵)
بۆ دونیای من ئەڵێی عەترو گوڵاوی
بە کۆی ژینما هێدی هێدی پرژاوی
هەزار و یەک دەردم هەبێ ئەزیزم
ئەڵێی تۆ بۆ چارەی دەردم خوڵقاوی

سەرنج بدە هەردووچاوم بە ڕوونی
وەکو ڕەنگی گلێنەی  هەردووچاوی
شەو و رۆژی تەمامی ژیانی من، تۆی
دەمێ ماهی، دەمێ وێنەی هەتاوی

 

(۶)
ئەی ئەو کەسەی 
شنەی خۆشبەختی ژیانمی
نمەی ئارامی گیانمی
بۆ هەزاران زامی ژیان
فەقەت بەس تۆ هەتوانمی

بۆ هەمیشە لەگەڵ منی
تەواوکەری عشقی منی 
بۆیە ژنی ئەم دونیایەم
لا شیرین و خۆشەویستە
نازدارەکەم، چون تۆ ژنی.

 

(۷)
حیزبی جاش و تاکی باش
حیزب هەر کەسی بە دڵ بوو باشە
ئەوەی بە دڵ نەو پێی ئەڵی جاشە
خۆی باری نەیار وەک کەر هەڵئەگڕێ
چونکە هەر شەیدا بەپۆست و کاشە

بەڵی ئەم جۆرە ئەقڵە لە ناومان
بۆ کۆی کوردستان هەمیشە داشە
لەبۆ تێکدانی کورد و کوردستان
بە دەستی نەیار گشت دەم مەقاشە.

لە کوێ دڵسۆزێ بەگەل دەرکەوێ
دوای ئەکا بە دەم، دەمی وەک دواشە
هەر کەسە دژ بوو بە خاک و گەلی
دژ بە کۆی یاسایی ئەرزو سەماشە.

 

(۸)
شاعیر کە دایم بە دڵ هەر لاوە
کەی خۆی لەقەرەی پیرێتی داوە
دڵێک بەجوانی عیشق بناسێ
باکی بە چ هەس هەتاکو ماوە؟
دەمێ دەمیی یار خەیاڵی ببات
هەزار تاج ئەدا لە پای ئەو تاوە
ناگۆرێتەوە ژوانێ بە ژیانێ
کە وەکو سەراب هەر ناوە و ناوە
مەستی لە زاری دڵدارێ  بۆ دڵ
هەموو کەوون دێنێ بە ئەو دونیاوە.
من و یار و مەی، دونیا پەیا پەی
فەنای عشقێکن لە ڕۆح ڕواوە.

 

گڵاڵەکردنی ئەم بابەتە:
#زانا_کوردستانی

دڵسۆز حەمە

خاتوون " #دڵسۆز_عەبدولڕەحمان_حەمە" ناسراو به " #دڵسۆز_حەمە "، له ساڵی ١٩٦٨ زایه‌نی، لە گەڕەکی سابونکەران - #سلێمانی لە دایکبووە.

 

دڵسۆز حەمە

خاتوون " #دڵسۆز_عەبدولڕەحمان_حەمە" ناسراو به " #دڵسۆز_حەمە "، له ساڵی ١٩٦٨ زایه‌نی، لە گەڕەکی سابونکەران - #سلێمانی لە دایکبووە.
له ساڵی ١٩٩٣ کۆلێژی ئەندازیاری بەشی تەلارسازی - زانکۆی موسڵ تەواوکردووە. لە سەرەتای نەوەدەکانەوە شیعر دەنووسێت و بڵاوی دەکاتەوە، لە ساڵی ١٩٩٨ ەوە لە هۆڵەندا دەژی، دبلۆمی پێداگۆگی مندالانی بەدەستهێناوە. زمانەکانی عەرەبی، فارسی، ئینگلیزی، هۆڵەندی دەزانێت.

سێ دیوانی شیعر و ڕۆمانێکی بڵاوبۆتەوە:
- لە کۆتایدا بیرم کەوتەوە تەماشای خۆم بکەم.
- لە پایزێکدا دەمخوازێت، ٢٠٠٩
- تاقانەی یار، ٢٠١٢
- ڕۆمانی یادەوەری خوێن لە زمانی گوڵەوە.

هەندێک لە شیعرەکانی بۆ زمانەکانی: عەرەبی، فارسی، ئینگلیزی، ئیسپانی، فەڕەنسی، هۆڵەندی وەرگێدراوە.

■◇■

(۱)
من
کە ژنێکی پرخەیاڵ و
ڕوبارێکی پڕ لەماسی و
زەمینێکی پڕ شکۆم
بەسانایی داگیر ناکرێم
بە سانایی پڕ نابێتەوە تەماشام
واتلێکردوم
ئاواتەخواز بم لێرە بیت
نزیک نزیک وەکو چاوم
وەکو پێستم
وەکو قسەکانی دڵم
باوەشم کەیت
ماچم کەیت و وەک ئەستێرە دامگیرسێنی
وەک جۆگەلە ڕامبکێشی بە زەویدا
داگیرم کەیت
لەت و پەت و
پارچە پارچەو وێرانم کەیت
کۆترەکانم هەڵفڕێنی
بە هەناسەمدا تێپەڕی و
دەستم لە کەمەرتا وون بێت
تا نەمرم قەت نەمدەیتەوە
پڕ پڕم کەیت لە دەنگی خۆت
لە هاوار و شپرزەیی وگومانی خۆت
وەک شەقامێک دوای تەواوبونی کەرنەڤاڵ
وەکو دێیەک دوای زەماوەندی دو درەخت
وەکو دەریای ئەتڵەسی دوای تێپەڕینی ناوەختی کەشتیەکان
وەها نەخشەکەم بگۆڕیت
کە خۆشم خۆم نەناسمەوە
قەت نەبمەوە بە ژنەکەی جاری جاران..
 

(۲)
بەر هیچ  پیاوێک نەکەوتوە پێستەکەم
نەیداوە پێم هیچ ئادەمێک سێوێکی سور
دووگیانم  لە ئازاری خۆم
لەو ئەستێرانەی شەوانە
تا بن گوێچکەی فریشتەکان
هەڵمدەکێشن لە تریفە
لە دەنگی داگیرساوی بروسکە
لە ڕوناکبونەوەی گومان
لە شەپۆلی پەپولە
دووگیانم لەو ڕستانەی
پڕن لە لێزمە وبروسکە وباهۆزی ووتن
لە دڵشکانی پیتەکان
لە درەوشانەوەی هەقیقەت.
 

(۳)
دڵیشم هەروەک ماڵەکەم
هەر هەموی لە ئاوێنەیە
لەم دونیا مڕومۆچەدا
بۆیە، کەم کەس ڕوودەکاتە ماڵم
بە دەگمەنیش یەکێکیان
لە دڵما دەمێنێتەوە.
 

(۴)
هیچم نامەوەێ
یەک کەم میهرەبانی و
شەقامێک
کە تەنهاییم دڵتەنگ دەبێ
نائومێدی وونی دەکات
سەرخۆش دەبێ
بتوانێت بێتەوە لای تۆ
 

(۵)
با لە (مەریەم) دەست لێنەدراوتر بم و
دڵم لە ڕەنی ڕوونتر بێ و
لە جوا نی گەلێ جوانتر بم
کێ دەمهێنێ؟
لە زێدی پاتریارکە غەمگینەکان
پاتریارکە بچکۆلەکان
کێ دەمخوازێ؟
کێ لەم هەمو منداڵەی من
ماڵەکەی خۆی پڕدەکات
کە هەریەکەی لە خەیاڵێکە و
لە گومانێکە و
لە ئازارێکەو
سەفەرەکان  بەخشیونی پێم؟!
 

(۶)
زێدێکم داگیرناکرێم
ئاوێکم ڕانەوەستاو
ڕۆحێکم غەریب، غەریب و
وەکە هەور لە سەفەردایە وجودم.
 

(۷)
بەوەی نیە تەنورەی تاپشتی ئەژنۆ بەردەکەم و
چاو دەڕێژم و
عەتری پاریسی لە خۆم دەدەم و
پایتەختەکانی دونیا گەڕاوم و
بە چوار زمانی بێگانە  قسان دەکەم
لە ژنێکی عەسری دەچم،
من کلاستکیم لە عەشقدا و
دەروێشانە بە ئازارما دەشکێمەوە و
ئامادەم
هەمو عومرم بەوچاوانەی تۆ ببەخشم و
بمرم بۆی.
 

(۸)
لەوەش درزبروترم کە خەیاڵی شکان دەیزانێ
هەر هەمو ڕۆحم پینەیە
لەوەش تاک و تەنها وغەریبترم
کە حیکایەتی جێهێشتن دەیگێڕێتەوە
نە ووڵاتم هەیە ووڵات
نە پیاوێکیش
کۆی کاتەوە پارچەکانم
 

(۹)
لەگەڵ ئازادردا ڕاهاتوم
لەگەڵ خراپەی دیوار و
خیانەتی پەنجەرەکان
سنگم لێوانی گومانەو
دڵم لە جێگای خۆی نیە
وەکو ئاوارەکانی کەرکوک
هەر پارچەی لە کەنارێکە.
 

(۱۰)
مەیەرە تەنهاییمەوە
بە ئازارما سەفەر مەکە
وەک ڕەشەبا بێڕەگ و ڕیشە و ووڵاتم
وەکو دڵۆپەکانی باران
لەسەفەردایە تەنهاییم.
 

(۱۱)
تۆ بیانویەک بویت
تا سبەینان چاو بڕێژم
جوانترین جل لەبەر کەم و
خۆشترین بۆن بەم لە پرچم و
گەشترین خەیاڵ لەگەڵ خۆمدا بگێڕم
 

(۱۲)
سەردەمی کورتە نامەیە
نامە ئەلەکترۆنیەکان
بۆیە پەیوەندیەکانیش
تەنک وکورت و
بێڕەنگن
وەک کارەبای ئەم دەڤەرە
دەکوژێتەوەو دادەگیرسێ
سوتانی بەردەوام نیە.
 

(۱۳)
لە دڵی دارستانێک زۆر زیاتر
ئارەزوی سەوزی و باران ودەستە زۆر نەرمەکانی
هەتاو دەکەم
لە ڕوبار خۆی تەڕو تیژ وزیندوترە
خەیاڵی دەمارەکانم
وەلێ
سەر بە نەژادی توڕەییم
سەر بە مێژوی بەردو سەحراو
ماڵێکی پڕ لە تاریکی و
هەتاوێکی لە پێکەوتو
لە گوناهدایە قاچەکانی خۆشەویستی
لە خوێندایە خەیاڵی پێکگەشتنی
دەف وقۆچەکان
ئیدی لە کوێدا سەوز بێت دڵم
بە کوێدا جۆگە لێدات ژنێتیم؟!
 

(۱۴)
تا تۆ هاتی
بە غەریبی کوناوردە بو هەناسەم و
بە خاچی غەریبیەوە خوێنم لێدێت
چەند درەنگ هاتی ڕۆحەکەم
هەتا ماوم خۆش  نابم لێت.
 

(۱۵)
لەوانە نیم بە حیکایەت مردنی خۆم
دوور خەمەوە
بەڵکو مردن خۆی تکام لێدەکات
کە خۆم نەکوژم
ئەو تەنها دەمێنێتەوە
 

(۱۶)
لەو ڕۆژەوەی چاوەڕوانیم لە خۆدا کوشت
تەماداری خۆشەویستی هیچ پیاوێک نیم
ژیانم گەش و گوڵدار و ڕەنگینترە
بەڵام هیچ بۆنێکی خۆشی نیە
 

(۱۷)
تەنهاییم نیشتمانمە
تا زیاتر دەچەوسێمەوە
بەرزتر دەفڕێ مەلەکانی ڕوانینم
قوڵتر دەبێت ئازارم و
شکۆدارتر دەبێت باخچەکانی ژنێتیم
 

(۱۸)
خۆزیا، کاشکی
لە موبەقێکی بچوک و لاتەریکدا
جێگای دەبۆوە ڕۆحم و
دەنیشتەوە شپرزەییم
بە هەستی خۆم… بریندارم
بە خەیاڵم… وێران بوە ئارامیم
بە هۆشیاریم... شەهید بووم و لێبومەوە.
 

(۱۹)
لەگەڵ تۆدا نازانم 
یاری بە ئاو دەکەم یان بە ئاگر
بخنکێم و بسوتێم… هەریەکێکە ڕۆحەکەم.
 

(۲۰)
شەیدای ووشەم
دەمرم بۆ زرنگەی ڕستەیەکی گەرم وعاشق وپر ژیان
چاوم لە پەنجەرەی ئەو کۆشکانەیە
لە خەیاڵدان و
زەمینیان لە ڕۆحدایە.
سەد حەیف،
لە بونێکی کەڕ ولاڵ وبێزمان و
بێسەوادە بونی من
بونێکی پێکراو
سەر بە هەیاهۆی شەڕگە و بازاڕ و کۆڵانە سیلدارەکان
ئەو کۆڵانەی
ئەو بازاڕەی
ئەوشەڕگەیەی
بەردەوام دەنگێکی زبر بە ناوی دۆزەخەوە
بە منداڵیماندا دەگەڕێ و
بەردەوام هەڕەشەدەکا وپێمان دەڵی: ووس بن.
 

(۲۱)
ڕۆژێک(دە)نامە دەنێریت
(دە) ڕۆژی تر دەنگت نیە
دەمبەیتە کۆشکی هەورەکان
پڕم دەکەیت لە هەزار ڕەنگ
وا دەزانم شازادەم و
پەریم و
جوانترین ژنم
ڕۆژێکی تر وەکو هەوا ڕەنگت نیە،
من خۆم ڕۆحم لە پینەیە و
میزاجم سەد ڕەنگی هەیە
سەرەتاتکێ و مانۆڕی وام لەگەڵ مەکە
تاقەتی یاری وام نیە
عەشق هەزار ڕەنگ و یەک ووشەیە
هەزار گەروو یەک ڕستەیە
سەفەری سەر شەپۆلێکە
ئەمبەرەوبەری تیانیە
 

(۲۲)
ئارەزوم کۆکردنەوەی عەتر و
خوێندنەوەی کتێبەکانە،
عەتر… تابەرگەی ئەو بۆگەنە بگرم
کە لە پەیوەندی هەڵدەستێ
کتێبیش… بەڵکو  تێبگەم
بۆچی وا بۆگەنی کردوە ژیان.
                                                                                              

(۲۳)
هەور ئاسمانی تەنیوە
دڵی من تەنگ وتاریکە،
لەو دارستانە گەڵا وەریوە
ڕۆحی من سەرگەردانە،
لای ئەستێرەیەک جێماوە نیگاکانم
دڵم لە جێگای خۆی نیە
عاشقم من

 

(۲۴)
خۆزگە
خێل وقیچ و ناتەرازوو با،
چاوەکەم
بەس گەش و جوان وسیحراوی بایە،
بەختەکەم.
 

(۲۵)
هەرچاوێکم هەمو ژنی دونیا دێنێ
بەهار ڕۆحم جێناهێڵێ و
هەمیشە سەوزە سێوەکەم
نێرگز بۆنی خۆی بەخشی پێم
پرچم ڕوبارێکی درێژ
کەچی،
ووڵاتێکی چۆڵە دڵم
لادێیەکی ڕاگوێزراوە چاوەکانم
تەنهاییم بە تەنها دەژی.
 

(۲۶)
لەبەر گوڵخانەکاندا... تەماشام
بە ڕەنگەکاندا ڕادەکات،
چی دەبو یارێکم هەبا
ئێواران کە دەهاتمەوە
چەپکێ گوڵم بۆ کڕیبا.
 

(۲۷)
باخێکم دەویست
هێندەی پیاسەکردنی تەنهایی
پەنجەرەیەک
سبەینان زوو
کە کوڕەکەم بۆمەکتەب دەچێ
دەستە زۆر بچوکەکانی ببینم،
کە لە ڕوی ترس و گومان و شپرزەیی مندا
مشتی پەپولە بە ئاسماندا بڵاودەکاتەوە.
 

(۲۸)
درەختی تەمەن هەڵدەکشێ
هەمو شتەکان گۆراون
ڕەنگی ژیان
تامی عەشق و
شێوەی سێبەرەکانیش
تەنانەت ئەو پەنجەرانەش گۆڕاون
کە لێیانەوە دەمڕوانیە ژیان و
ئازارم پێدەخوێندە
جێگاکەی تۆ نەبێت لەناو دڵما
هەروەکو خۆیەتی قوربان.
 

(۲۹)
بەردێکی بەر دڵم کەوت و
هاڕەی کردە زەوی ڕۆحم
پارچەکانی کۆکردەوە و
هەلیدایەوە ناو سینەم
دڵم چاک بۆوە بەڵام
قەد شێوەکەی جاری جاران ناگرێتەوە.
 

(۳۰)
دەنگی تۆ
بە هەوادا
بە هێڵی تەلەفۆن و
بە پانتایی خاتیرەمدا
هاژەی ڕووبار و شنەباو
دارستانی گوڵاوە
دەمهێنێتەوە ناو ژیان.

                                                                                      
(۳۱)
میهرەبانی هەتاو
ڕوخۆشی ئەستێرە و
ویقاڕی سەبری بەردەکان
بەسەر سنگی بەرزی چیاوە
هەروەها
شنەی بەیان کە بە بن گوێما دەڕوات و
خاتیرەم پڕدەکات لە ماچ
بۆنی خاک و
ئاشتبونەوەو خۆڕاگری
جوانیەکان هەرهەمویان
دەمبەنەوە سەریادی تۆ
سەرجێگای تۆ
سەر عەشقی تۆ.
 

(۳۲)
کە ژنێتیم
بە چۆڵایی تەنهاییدا
پیاسەی دەکرد
دەگریاو ئازاری دەهات
نە درەختێک
نەدەرگایەک
نە شۆستەیەک
گوێی لێنەبو،
کە ژنێتیم عاشق بو
دەستی بە کەمەری پیاوێکەوە بەجێما
زۆربەی دارستان و
دەرگاو کۆڵان و
شەقامەکانیش لەگەڵیانا
کەوتنە هەڕەشەکردن لێم.
 

(۳۳)
لە شەنگەهای، یان لەندەن بیت
لە پاریس بیت یان لە تاران
لە هەولێر بیت یان
بەری قەراخ و بادینان
هەناسەت دەگاتە گوێچکەم
دەستم دەگاتە کەمەرت
سەردجار خۆم دەکەم بە قوربان.
 

(۳۴)
کە ئیمایلەکەم کردەوە
شەپۆلی ئەستێرە هەستاو
کۆشم پڕ بو لە تریفە
دەزانم نامەت هاتوە
 

(۳۵)
هەر هەناسەیەکی تۆ بەبن گوێما
هاژەی هاتنی شیعرێکە
هەرماچێکی جێماوی تۆ لەناو قژ
و لەناو  دەست و سەرکەمەرم
دارستانی گوڵ ودەریای ئەستێرەیە
بۆیە هەمیشە کە تۆدێی
بۆنی گوڵ وڕەنگی ئەستێرە دەگرێت ژیانم
 

(۳۶)
پەنجەی میهرەبانی هەتاو نیە
کە لە شوشەی پەنجەرەی دا،
زەنگی سەعات و
شاوری شەمەندەفەر و
هەیاهۆی ڕێبواران و
لێدانی دەرگای ژیان نیە
کە سبەینان بەئاگام دێنێ و
پڕم دەکات لە جوڵە و
چاوەڕوانی
بەڵکو
خاتیرەی بۆنخۆشی عەشق و
پەنجەی نەرمی خۆشەویستی تۆیە
ڕۆژەکانم دەکاتەوەو
بەئاگام دێنێ و
دەمباتەوە بەردەم ژیان. 
       
                                                               

(۳۷)
ئەو درەختەی بەر پەنجەرەکەم
لە تۆ میهرەبانترە بۆم
زۆرجاران سەرنجم دەگرێتە باوەش
ڕایدەژەنێ تەنهاییم
 

(۳۸)
بەقەد گەشی و جوانی چاوم
بەختم، ڕەش وناشرین و وێرانەیە
دەنا چۆن تەنهایی دەیتوانی بێتە ماڵم و
ئاوا لە خۆییم مارە کات.
 

(۳۹)
خۆشت بکوژی
ئیدی نامەت بۆ نانوسم
جگە لە تۆ
دوو عاشقی ترم هەیە
دوو ماڵی تر
دوو پەنجەرەو
دوو ئازاری گیانی بە گیانی
کە قەت لێم جوێ نابنەوە
جێم ناهێڵن...
شیعر و تەنهایی.
 

(۴۰)
دڵم تەنگە
دڵم تەنگە
دڵم تەنگە و
بەتەنهایی دەمرم، دڵنیام
پێناچێت تازە ئەو بگا و
گرێکانی بکاتەوە.
 

(۴۱)
لێت خۆش بوم و
لێت خۆش دەبم
سەدجار گەردنت ئازاد بێت
ئەوەندە برین ودرز و
ئازار لە ڕۆحی مندایە
ئەوەی تۆش با بێتە سەریان.
 

گڵاڵەکردنی ئەم بابەتە: زانا کوردستانی

دلسوز محمد

خانم " #دلسوز_عبدالرحمان_محمد " (به کُردی: #دڵسۆز_عەبدولڕەحمان_حەمە)، مشهور " #دلسوز_محمد " (به کُردی: #دڵسۆز_حەمە)،  شاعر و نویسنده‌ی کُرد زبان، زاده‌ی سال ۱۹۷۸ میلادی در محله‌ی صابونکاران شهر #سلیمانیه است.

 

 

دلسوز محمد 

خانم " #دلسوز_عبدالرحمان_محمد " (به کُردی: #دڵسۆز_عەبدولڕەحمان_حەمە)، مشهور " #دلسوز_محمد " (به کُردی: #دڵسۆز_حەمە)،  شاعر و نویسنده‌ی کُرد زبان، زاده‌ی سال ۱۹۷۸ میلادی در محله‌ی صابونکاران شهر #سلیمانیه است.
ایشان صاحب سه مجموعه شعر: "یار یگانه"، "در پاییزی به خواستگاری‌ام خواهی آمد"، و "سرانجام فهمیدم به خودم بنگرم" و رمانی به نام "خاطرات خون از زبان گل" است.

■¤■

(۱)
آن درخت روبروی پنجره‌ی‌اتاقم 
از تو مهربان‌تر بوده برایم.
بسیاری اوقات
با تمام توجه به آغوشم می‌گیرد و 
بر طرف می‌کند تنهایی‌ام را.

 

(۲)
به اندازه‌ی روشنایی و زیبایی چشمانم 
بختم، سیاه و زشت و خراب است.
وگرنه تنهایی چگونه می‌توانست پای به خانه‌ام بگذارد و 
مرا به عقد خود در بیاورد؟!

 

(۳)
خودت را هم هلاک کنی 
دیگر نامه‌ای برایت نمی‌نویسم!
بجز تو،
دو عاشق دیگری دارم،
دو خانه‌ای دیگر و 
دو پنجره‌ای دیگر و 
دو درد و بلای جان‌جانی!
که هیچگاه مرا تنها نمی‌گذارند،
هیچگاه از کنارم دور نمی‌شوند،
شعر و تنهایی...

 

(۴)
دلم تنگ است 
دلم تنگ است و 
مطمئنم که در تنهایی خواهم مرد 
چنین که پیش می‌رود 
ممکن نیست که او بیاید و 
گریه‌هایش را بکند.

 

(۵)
از تو خوشنود بودم و 
خوشنود خواهم ماند 
تا قیامت حلالت کرده‌ام!
آنقدر زخم و درد و بلا در تن و جان و روحم هست 
تو هم افزودم بر آنها...

 

شعر: #دلسوز_محمد
برگردان به فارسی: #زانا_کوردستانی

حسین جعفری

آقای "حسین جعفری" شاعر ایرانی، اهل همدان است.

 

حسین جعفری

آقای "حسین جعفری" شاعر ایرانی، اهل همدان است.

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
می‌کشم کوه غم عشقت و عمری شادم
تا اسیر تو شدم  از دو جهان آزادم
بس که در گوش دلم حی علی دلبر بود
جای رب  بین قنوت ابرویت آمد یادم
برزخ عمر چو موی تو اگر آشفتم
نور خورشید نگاهت برسد فریادم
استلام حجرالاسود چشمت کردم
پدرم داده موالات و تشهد یادم
پی تکبیره الاحرامت اقامه بستم
مست میخانه ات از دامن مادر زادم
پر پرواز مرا بند دو چشمت کردی
دانه‌ی خال تو دیدم که به دام افتادم
عطر موهای تو در بین نمازم پیچید
من ز رقص سر زلف تو چنین بر بادم
پلک مژگان فراق تو که زندانم شد
بی‌خیالت نشدم دل به وصالت دادم
به غبار ره بین الحرمینت سوگند
زائر مشهد و قم  اهل "جواد‌آبادم".

 

(۲)
بگیر شاعر خود را شبی در آغوشت
تو ماهی و همه‌ی آسمان روی دوشت
به قاب سینه‌ی تنگم نشاندمت در یاد
نکرده دل به خدا لحظه‌ای فراموشت
بغل بگیر و بچرخان بزن مرا بوسه
چو طفل عاطفه‌ام در غم قَلَندوشت
دلم ربودی و رفتی دلم شکست اما
هر آنچه کام گرفتی ز من برو نوشَت
سحر شد و نگرفتم من از لبت کامی
منم که تا دم افطار مست و مدهوشت
شهید عشق تو هستم نه یک دو... صدها بار
هزار شهر ورامینم و کفن پوشت.

 

(۳)
پای یک ضربه‌ی تو کوه عمل بی‌معناست
تا تو میدان نروی واژه‌ی یل بی‌معناست
تا که در دست تو شمشیر خدا می‌چرخد
وسط جنگ دگر اذن اجل بی‌معناست
به قضاوت که نشستی طرف مجرم گفت
برترین حاکمی و با تو جدل بی‌معناست
نخل سیراب شد از اشک تو مردم گفتند
تا که خرمای علی هست عسل بی‌معناست
با نظر بر هنر قامت تو فهمیدم
پیش تو قالب کوتاه غزل بی‌معناست
به کسانی که روی عشق تو پا بگذارند
ذره‌ای خوبی و اظهار محل بی‌معناست
بین عشق تو و دریای شرف فرقی نیست
بین خاک حرم و دُرّ نجف فرقی نیست
چشمش به خدا گلاب قمصر دارد
از شانه‌ی من عذاب را بردارد
وقتی‌که نوار قلب من می‌گیرند
آهنگ دلم صدای، مادر، دارد.
 

(۴)
دلسرد کشید خط زیر لب را
بی‌ماه کشید آسمان شب را
می‌خواند عروض تا که از بر بکند
بحر رمل مسدس اخرب را.
 

(۵)
فانوس دو چشم تو که تابید آرام
آمد نظرم جلوه خورشید آرام
در نیمه شب مستی دل با این شعر
باید غزلی سرود و خوابید آرام
 

(۶)
از وعده‌ی توست دل شده جاده‌نشین
در راه وصالت شده سجاده‌نشین
می‌نوشمت ای شراب هستی یک شب
گر راه بیایی به من باده نشین
 

(۷)
با همان پاشنه‌هایی که بلند است بیا
قبرها دوست ندارند کتانی‌ها را
هر شب جمعه دلم منتظرت می‌ماند
تا لبت زنده کند فاتحه خوانی‌ها را.
 

(۸)
سر فصل تمام نامه‌هایم درد است
اینگونه دلِ چکامه‌هایم درد است
عمری‌ست که با درد خودم می‌سوزم
می‌سازم اگر ادامه‌هایم درد است.
 

(۹)
با عشق تو از غیر تو بیگانه شوم
با شعر، اسیر در این خانه شوم
در پیله‌ی تنهایی خود می‌مانم
روزی برسد دوباره پروانه شوم.
 

(۱۰)
عشوه‌گری‌اش به غیر افشا نکند
جز دوست ز بیگانه تقاضا نکند
شب روی سرش کشیده چادر مشکی
نامحرمی از دور تماشا نکند.

 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
 

┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
 

سرچشمه‌ها
- شبکه خبری رها نیوز
https://t.me/mikhanehkolop3
https://t.me/leilatayebi1369
https://t.me/rahafallahi
http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
robaiiyat_takbait@
hosein_jafarii2@
Robaei@
و...

ئاراس عبدولکریم

کاک "ئاراس عەبدولکەریم"، شاعیر هاوچه‌خی کورد، خەلکی شاڕی سلێمانی لە باشووری کوردستانە.

 

ئاراس عەبدولکەریم

کاک "ئاراس عەبدولکەریم"، شاعیر هاوچه‌خی کورد، خەلکی شاڕی سلێمانی لە باشووری کوردستانە.
خاتوون "شەرمین وەڵی"، شاعیری کورد، هاوسەر و هاوژینی ئەم شاعیرەیە.
دیوانی "من بە منداڵی باخچە بووم" لەم شاعیرە چاپو بڵاووە بووە.

 

(۱)
خۆرمان لە مهاباد هەڵدێ
لە قامیشلۆ وەنەوز دەدا
گلێنەمان دیاربەکرە و 
دڵمان لەکەرکوک لێدەدا
لوڕ و زازاکی و هەورامی
کرمانج، بادینی و سۆرانی
هەڵگری هەر ئایینێک بین
هەر کوردین و کوردستانین

(۲)
چی دەبێ با ببێ...
هەموو ئێوارەکان بۆ ئاسمان؛
چ قەیدی، 
«با» خۆش بێت، پەنجەرەیەک هەر دەبێ، 
بە ئاستەم تۆزێکم بکاتەوە و 
بە تیشکێکی نارنجی، 
ڕەسمی خۆرنشینێکم تیا بکات...

هەموو باخچەکان بۆ ڕەشەبا؛
بۆچی نا؟
گەڵا خۆش بێت، پاییزێک هەر دەبێ،
ئاودامان لە خۆیم هەڵکێشێ،
هەتا درەختێکی تەڕ بۆنم کا و
بە هێمنی پیاسەیەکی سەوزم تیا بکات…

هەموو چراکان بۆ شەو؛
تۆ خۆش بیت
من هەرگیز بێ پەپوولە نابم؛
تۆم هەبیت، 
نە ئەستێرەیەکم ژوورەکەم جێ دێڵێ
نە ئینجانەیەکم دڵی دێ بشکێت و
بمکاتە کەلاوە و چۆڵم کات...

(۳)
[بۆ کەرکووکی چاو و دڵ و گیانمان]
ئەم عیراقە
ئەم تاعوونەی لە نێوان دیجلە و فوراتا ڕاکشاوە،
ئەم زێرابەی بە (بەغدا) سەری گیراوە،
بە خۆی و مێژووی زیندەبەچاڵکردنی کچ و 
شارستانیی کەنیزەک و غیلمان و عەبدەکانیەوە...
بە ڕەبابە و
سەری بڕدراوی ئەولیا و
ئەنگوستیلەی هەموو خەلیفەکانیەوە،
گەڵای ئێخەی درەختێکی (ڕەحیماوا) ناهێنێت و
کەچی تەوری دەستی خۆمان
تەوری خوێڕیی ماڵی خۆمان
درەخت بە درەختی کردە تابووتی گەڵاکانی...
تەوری خوێڕیی ماڵی خۆمان...
خۆمان، خۆمان...
تف لە خۆمان...!!

 

(۴)
ئیدی (سنە) بیلبیلەی تەتەوەکەمە و
تەماشای مێژووەکەمە بۆ ئازادی
سنە سەمای ئازادیی نەتەوەکەمە بەسەر (مین)دا و
دەستی ئێمەش هەر وا لەسەر دڵمانە...
ئاخر سنە خۆی ترپە بە ترپەی دڵی کوردستانە...
سنەی دڵمان... سنەی چاومان... سنەی گیانمان...
سنە... سنە... سنە... سنە...
تاجی سەری هەموومانە...

 

گڵاڵەکردنی ئەم بابەتە: #زانا_کوردستانی

علی وحید دستگردی

زنده‌یاد "علی وحید دستگردی" متخلص به "برزگر"، شاعر و شبیه‌خوان اصفهانی، زاده‌ی سال ۱۳۱۷ خورشیدی، در دستگرد خیار اصفهان بود.

علی وحید دستگردی

زنده‌یاد "علی وحید دستگردی" متخلص به "برزگر"، شاعر و شبیه‌خوان اصفهانی، زاده‌ی سال ۱۳۱۷ خورشیدی، در دستگرد خیار اصفهان بود.
کتاب‌های "سروها و لاله‌ها" و "بهارستان برزگر"(۱۳۷۸) مجموعه‌ای از اشعار منتشر شده او، از سوی نشر پویان مهر است، که بیشتر مشتمل بر غزل است.
کتاب‌های "خوشه‌ای از خرمن"(۱۳۵۴)، "بهار آزادی" و "خوشه دیگر بهارستان" از دیگر آثار مکتوب ایشان است.
او در منزل خود انجمن شعری برپا کرده بود و شب‌های دوشنبه شاعران را دور هم جمع می‌کرد. در انجمن ادبی حافظ، انجمن ادبی سرای سخنوران، انجمن‌های ادبی صائب، سعدی، حکیم نظامی و خانه هنرمندان نیزـعضویت داشت.
وی صبح روز ۱۸ مهر ماه ۱۳۹۵ خورشیدی، در آستانه‌ی ۸۰ سالگی، از دنیا رفت.

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
به نام آنکه هستی را چنین داده است زیبایی
نموده عالم ایجاد را اینسان تماشایی
بهر جا بنگرم جز جلوه‌ی جانان نمی‌بینم
به هر سو رو کنم، کرده‌ست حسنش عالم آرایی
نه تنها دید موسایش به سینا چشم دل وا کن
که در هر ذره بینی جلوه دلدار سینایی
به دیر و کعبه و بتخانه می‌جویندش از هر سو
صنم گویان و حق جویان و رهبانان ترسایی
دو رنگی‌ها به چشم ما بود گر پرده شد یک سو
جهانی را می‌پرستندش به یک‌رنگی به یکتایی
ببینی از پس صد پرده آن پیدای پنهان را
چو گردد چشم دل روشن، چو یابد دیده‌ی بینایی
به کنه ذات او کی می‌توان ره برد دم درکش
وگرنه می‌کشد چون "برزگر" کارت به شیدایی.

(۲)
هر دل که شود ز نور ایمان زنده
شک نیست که چون مهر شود تابنده
آزاد چو من زیست به عالم هرکس
بر درگه مرتضی علی شد بنده.

(۳)
صد آفرین به همت والایت، ای شهیر*
احسنت بر بیان دلارایت، ای شهیر
خواندم سروده‌های دل‌انگیز و نغز تو
صد آفرین به طبع گهر زایت، ای شهیر
صدق و صفا و عاطفه و عشق و معرفت
پیداست در تمام غزل‌هایت، ای شهیر
از باغ معرفت، گل شاداب چیده‌ای
گل کرده شور عشق به سیمایت، ای شهیر
خواهم ز کردگار که در گلشن ادب
بینم همیشه شاد و شکوفایت، ای شهیر
بی‌جا نبوده است و جا بوده است و هست
در صدر انجمن شد اگر جایت، ای شهیر
با آنکه بحر دانشی و گنج معرفت
نشنیده کس صدای من و مایت، ای شهیر
دیوان شعر ناب تو چون دید "برزگر"
گفتا زهی به همت والایت، ای شهیر.
----------
* استاد مصطفی هادوی (شهیر اصفهانی)


 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی


 

┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄

سرچشمه‌ها
https://t.me/newsnetworkraha
https://t.me/mikhanehkolop3
https://t.me/leilatayebi1369
https://t.me/rahafallahi
https://fa.wikifeqh.ir
https://ketab.ir
www.isna.ir
و...

آراس عبدالکریم

آقای "آراس عبدالکریم" (به کُردی: ئاراس عەبدولکەریم) شاعر کُرد زبان ساکن سلیمانیه است.

 

 

آراس عبدالکریم 

آقای "آراس عبدالکریم" (به کُردی: ئاراس عەبدولکەریم) شاعر کُرد زبان ساکن سلیمانیه است.
وی همسر "شرمین ولی" دیگر شاعر کُرد است.
از وی مجموعه شعری با نام "من در کودکی باغچه بودم"، منتشر شده است.

 

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
آفتاب از مهاباد طلوع می‌کند 
و در قامشلو غروب می‌کند 
تخم چشممان دیاربکر است و 
قلبمان در کرکوک می‌تپد 
لر و زازاکی و هورامی 
کرمانج و بادینی و سورانی 
در هر آیین و دینی که باشیم
هر کُردیم و کردستانی.

(۲)
چه بشود یا نشود،
من همه‌ی غروب‌ها را به آسمان می‌دهم،
چه منعی دارد 
که باد مست و سرخوش باشد 
پنجره‌ای برای من که پیدا می‌شود 
اندکی مرا به وجد آورد و 
با پرتویی نارنجی
راه و رسم خورشید بودن را برایم بجا بیاورد...

همه‌ی باغچه‌ها برای طوفان!
چرا که نه؟!
تن برگ‌ها به سلامت،
در هر حال پاییزی از راه خواهد رسید 
پیراهنمان را از شبنم خیس کند
در هر صورت درختی پیدا می‌شود که خیسم کند و 
و به آرامی، قدم‌زنانی سبز در تن من انجام بدهد...

همه‌ی فانوس‌ها برای شب!
تن تو سلامت،
من هیچگاه بدون پروانه نخواهم ماند،
تو را داشته باشم 
نه ستاره‌ای خانه‌ام را ترک می‌کند و 
نه گلدانی دلش از من خواهد شکست 
خانه‌ام را خراب و خالی خواهد کرد...

(۳)
[برای کرکوک، که چشم و دل و جانمان است]
این عراق،
این طاعون خفته میان دجله و فرات،
این فاضلاب متعفن از بغداد خارج شده،
با سنت و تاریخ ننگین، زنده به گور کردن دخترانش
و تمدن شرم‌آور مملو از کنیز و غلام و برده‌اش،
با آن همه سهم از اولیا و انبیایش 
با انگشترهای همه‌ی خلفایش 
برگی بر شاخسار درختان باغ زندگی ما کُردها نمی‌گذارد!
گرچه تبر میان دستان خود ما 
این تبر خائن در خانه‌ی ماست
و درخت به درخت کردستان  را مبدل با تابوت برگ‌ها کرده است 
تبر خیانت کار ما!
ما... ما!
تف به ما!

(۴)
سنندج، نور چشمان ما و 
وجدان بیدار تاریخ در راه آزادی‌ست 
سنندج، رقص آزادی ملت کرد بر روی میدان مین است!
و دست ما هم،
بر روی قلبمان است.
زیرا سنندج ضربان قلب کردستان است.
سنندج قلب ماست،
سنندج چشم ماست،
سنندج جان ماست،
سنندج، سنندج، آری سنندج
تاج سر همه‌ی مردم کردستان است.

 

شعر: #آراس_عبدالکریم
برگردان به فارسی: #زانا_کوردستانی

 

 

 

پرویز مسجدی

زنده‌یاد "پرویز مسجدی"، نویسنده‌ و داستان‌نویس ایرانی، و عضو کانون نویسندگان ایران، زاده‌ی سال ۱۳۱۷ خورشیدی، در تهران بود.

 

پرویز مسجدی

زنده‌یاد "پرویز مسجدی"، نویسنده‌ و داستان‌نویس ایرانی، و عضو کانون نویسندگان ایران، زاده‌ی سال ۱۳۱۷ خورشیدی، در تهران بود.
وی تحصیلات ابتدایی خود را، تا ششم ابتدایی در دبستان صابر تهران گذراند. و سپس همراه خانواده‌اش در سال ۱۳۲۹ خورشیدی، به آبادان کوچ کرد و ادامه‌ی تحصیلات خود را تا دریافت دیپلم ادبی در دبیرستان محمدرضا پهلوی خرمشهر گذراند.
نخستین داستان کوتاهش به نام «خیابان فرعی» در جُنگ ادبیات جنوب در سال ۱۳۴۵، منتشر شد.
از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۷ با جُنگ‌های ادبی فصلی در هنر، مجله‌ی خوشه، مجله‌ی فردوسی، لوح دفتری در قصه و صفحات ادبی روزنامه‌های کیهان و اطلاعات و مجله گردون همکاری داشت.
در سال ۱۳۵۴، نخستین مجموعه داستانش به نام «بازی هر روز» شامل یازده داستان کوتاه و پنج طرح، توسط مجله‌ی خوشه و سپس توسط انتشارات نیل منتشر شد.
وی در ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ درگذشت، و در چهارم اسفند، در بهشت‌ زهرای تهران تشییع و دفن شد.
 

◇ کتاب شناسی:
- مجموعه داستان بازی هر روز 
- مجموعه داستان ستاره 
- مجموعه داستان دیوار
- داستان بلند جزیره
- مجموعه جَنگ‌ نوشته‌ی روزهای مقاومت در خرمشهر
- داستان داوطلب
- مجموعه داستان با گنجشک‌ها بودم
- مجموعه داستان رویاهای ماندگار
- رمان افکار تیره
- رمان پاتوق
و...
 

◇ آثار در دست انتشار:
- رمان گَنگ تانکی دو: این رمان درباره‌ی شهر آبادان پس از جنگ ایران و عراق است. شهر آبادان که قبل از جنگ یکی از شهرهای پر جوش و خروش و زنده بود، اکنون افسرده و غمگین است…
- رمان باد در قفس: درباره‌ی زندگی کسی که در شروع داستان یک شاگرد بازار تهی دست است که با اتکا به هوش ذاتی و استعداد فطری، مدارج سرمایه‌دار شدن را به سرعت طی می‌کند و هم‌پالگی شاپور غلامرضا و سایر درباری‌ها می‌شود…
- رمان جنگ: رمان جنگ وصف صحنه‌هایی از جنگ ایران و عراق از سی و یکم شهریور ۱۳۵۸ تا سقوط خرمشهر است…
- مجموعه داستان کوتاه یادداشت‌های بهاری
- خاطره‌نویسی زمستان ۶۰
 

◇ نمونه‌ی داستان:
(۱)
وقتی بنز کرایه خرمشهر – آبادان از آخرین پیچ «بریم» گذشت، کاظم با دست، شیشهٔ بخار گرفتهٔ ماشین را پاک کرد و «آبادان» رادید که عبوس و فسرده، زیر دانه‌های ریز باران نشسته و از گوشه و کنار چهره اش شیارهای عمیقی از رنج و اندوه به آسمان کشیده شده است.
 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی

ماشاالله صفاری

شهید "ماشاءالله صفاری"، متخلص به "بندی سیرجانی"، شاعر ایرانی، زاده‌ی بیستم دی ماه ۱۳۲۶ خورشیدی، در شهرستان سیرجان بود.

ماشاءالله صفاری

شهید "ماشاءالله صفاری"، متخلص به "بندی سیرجانی"، شاعر ایرانی، زاده‌ی بیستم دی ماه ۱۳۲۶ خورشیدی، در شهرستان سیرجان بود.
پدرش "محمد جواد" کشاورز بود، و مادرش "خانم جان" نام داشت.
وی گرچه تا دوم راهنمایی درس خوانده بود، ولی در نوجوانی حافظ قرآن شد.
ایشان بدیهه‌سرا بود. در سال ۱۳۵۴ به انجمن خواجوی کرمانی راه یافت و از همان نخستین جلسات در قدرت بیان، ژرف‌نگری، بدیهه‌سرایی و حق‌پرستی مطرح بود.
شهید علاوه بر ذوق و قریحه سرشارش در شعر و ادب یک کشتی‌گیر خوب نیز محسوب می‌شد.
او دو بار ازدواج کرد، که حاصل این دو ازدواج سه پسر و دو دختر شد.
شغل اصلی‌اش، رادیارتور سازی بود، و به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، که در بیستم آذر ماه  ۱۳۶۴ در تبور هورالعظیم بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. و بدین تربیت عنوان نخستین شاعر شهید جبهه‌های نبرد را به خود اختصاص داد.
مجموعه‌ای از اسعار او در کتابی با عنوان «شاعری در دیار خویش غریب» چاپ و منتشر شد.
 

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
پیام ملت ما شد به قدرت ها قیام ما
بود ضمون این مصرع ز گفتار امام ما
پیام این است ای مستکبرین دورانتان طی شد
سر آمد نیز دوران سقوط و انهدام ما
برو ای جغد استعمار بر بامی دگر بنشین
که دیگر بس خطر ناک است بهر جغد بام ما
که ما جانباز اسلامیم و سربازیم رهبر
را شده در دفتر عشاق قرآن، ثبت، نام ما
چه پروا هست ما را در ره اسلام جان دادن
که ما را جمله با عشق شهادت زاده مام ما
شهادت آرزوی ماست گر باور نمیداری
بیا بنگر به وقت جبهه رفتن ازدحام ما
سراسر خاک این سنگر آزادگان باشد
نگهبانیم نهضت را درین سنگر تمام ما
خیال محو ما و مکتب ما را مکن هرگز
که تا پیدایش مهدی است پا بر جا نظام ما
به یاد رهروان چارده تن گوهر هستی
بر آن پاکان همیشه باد صفاری سلام ما
بشنو ای خواننده از «بندی» کلام آخرین
باید این تک بیت را همواره از بر داشتن
ای اسیران جهان رمز رهایی وحدت است
بهتر از آن، همچو روح الله رهبر داشتن.

(۲)
برادری که ز مهر وطن غزل خواندی
گمان مبر دل من از غم وطن خالی است
به ظاهر این غزلت بود هم چو باغ بهار
ولی برای چه از بلبل چمن خالی است؟
ز جنگ گفتی و نامی نبردی از شهدا
ز چیست باغ تو از سرو و سمن خالی است؟
خوش آن غزل که دل عاشقان کند بندی
وگرنه زلف درازی است کز شکن خالی است
خلاف گفته‌ی رهبر اگر غزل باشد
چو گلشنی است که از عطر نسترن خالی است
بیا به باغ سخن بین هزار دستان‌اند
که باغ ما همه از زاغ و از زغن خالی است
اگر چه شاعر بسیار شد فدایی دین
که جایشان چو ”نصیری” در نجمن خالی است
پر است جبهه‌ی اسلام از فداکاران
چه غم اگر ز تو خالی است یا ز من خالی است
اگر من و تو نداریم همت “فرهاد”
مگو که کوه محبت ز کوهکن خالی است
جواب آن غزلت گفته این غزل “بندی”
تو دانی ای که ز نام تو این سخن خالی است.

(۳)
بندی بیا به عالم رندان سفر کنیم    
خود را از این جهان به جهانی دگر کنیم
ما هم شوییم رند خرابات و می پرست   
اندوه نفس را ز سر خود به در کنیم
در بزم زاهدان خبر از نور عشق نیست    
در پای پیر میکده این عمر سر کنیم
جامی ز دست پیر بگیریم خواجه‌وار   
عکس جهان دوست در آن جلوه‌گر کنیم
واعظ اگر به مذهب ما طعنه می‌زند    
ما ترک همنشینی آن بی‌خبر کنیم
"پیوند"  را به ساحت میخانه بنگریم   
در عالم "خیال" شبی را "سحر" کنیم
"بندی" حیات را نفسی اعتبار نیست   
فکری به حال خویش بیا زودتر کنیم.

(۴)
گل گشته خجل ز عطر خوشبوی شهید
هرجا که نظر کنی بود روی شهید
گر باز کنی تو چشم جان می‌بینی
در پشت سر حسین(ع) اردوی شهید.
 

گردآودی و نگارش:
#زانا_کوردستانی

┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
 

سرچشمه‌ها
https://t.me/newsnetworkraha
https://t.me/mikhanehkolop3
https://t.me/leilatayebi1369
https://t.me/rahafallahi
http://triboon1.blogfa.com/post/6
www.navideshahed.com/fa/news
www.ibna.ir/news/249766
www.dahmadpoor.blog.ir
www.poempersian.ir
و...

حمیدرضا شکارسری

استاد "حمیدرضا شکارسری"، شاعر، پژوهشگر، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی، زاده‌ی ۲۷ خرداد ۱۳۴۵ خورشیدی، در تهران از والدینی شمالی است.

 

حمیدرضا شکارسری

استاد "حمیدرضا شکارسری"، شاعر، پژوهشگر، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی، زاده‌ی ۲۷ خرداد ۱۳۴۵ خورشیدی، در تهران از والدینی شمالی است.
چند سال اول زندگی خود را به دلیل اینکه پدر و مادرش اهل رشت و انزلی بودند، در شمال کشور گذراند، تا اینکه تحصیلات اولیه‌ی خود را تکمیل کرد و پس از آن برای تحصیل در رشته‌ی زمین‌شناسی وارد دانشگاه شهید بهشتی شد. پس از اتمام تحصیلات به استخدام وزارت راه و ترابری درآمد و در آنجا مشغول به کار شد.
وی از ۱۶ سالگی به سرودن شعر می‌پرداخت و در سال ۱۳۶۲ برای نخستین بار غزلی از او در مجله‌ای به چاپ رسید. سپس از سال ۱۳۶۵ به‌طور جدی وارد عرصه شعر شد. از سال ۱۳۷۱ نیز کار نقد شعر را شروع کرد. در نتیجه با نخستین کتاب مجموعه شعر خود در سال ۱۳۷۵ با عنوان «باز جمعه‌ای گذشت» وارد دنیای نشر شد. علاوه بر این وی تاکنون مسئولیت کانون ادبی فرهنگسرای جوان تهران را نیز بر عهده داشته‌ است.
از وی تاکنون بیش از ۲۰ جلد کتاب شعر و پژوهش ادبی منتشر شده‌ است.

◇ جوایز ادبی و هنری:
- کتاب سال دفاع مقدس
- کتاب سال جمهوری اسلامی ایران
- کتاب سال جشنواره قلم زرین
- جشنواره‌ی کتاب سال رضوی
- برنده‌ی جایزه‌ی قلم زرین
- کتاب سال استان لرستان
- برنده‌ی نخستی جایزه‌ی ادبی قدس
- شاعر برگزیده‌ی جشنواره‌ی شعر فجر
و...

◇ کتاب‌شناسی:
- چراغانی بی‌دلیل: مجموعه شعر با موضوع دفاع مقدس، نشر هزاره ققنوس، ۱۳۸۴
- از تمام روشنایی‌ها، مجموعه شعر، ناشر انجمن شاعران ایران، ۱۳۸۲
- پیرتر از خود، مجموعه شعر، انتشارات سوره مهر، ۱۳۸۷
- از سکوت به حرف، مجموعه نقد ادبی، انتشارات سوره مهر، ۱۳۸۲
- شلیکم کن: پیش از آنکه باروتم نم بکشد!، مقالات تحلیلی با موضوع شعر مقاومت، گروهی از مؤلفان، نشر حرف نو، ۱۳۸۹
- آسمان زیر ابرها، مجموعه اشعار در مورد امام رضا (ع)، انتشارات آستان قدس رضوی، ۱۳۸۶
- عصر پایان معجزات، مجموعه شعر، نشر هنر رسانه اردی بهشت، ۱۳۸۷
- حماسه‌های مکتبی، مقالاتی با موضوع شعر آئینی عاشورا، گروه مؤلفان، نشر خیمه، ۱۳۹۰
- تروریست عاشق، گزیده اشعار، نشر تکا (توسعه کتاب ایران)، ۱۳۸۷
- هفتاد و دو قطره اشک عاشورایی، مجموعه اشعار عاشورایی، ناشر فصل پنجم، ۱۳۹۱
- زیست در من جمعی، نقد آثار شعر دفاع مقدس، محمدرضا روزبه و حمیدرضا شکارسری، نشر اردی بهشت جانان، ۱۳۸۹
- چیزی قطب‌نماها را دیوانه می‌کند، مجموعه اشعار سپید در مورد دفاع مقدس، ناشر فصل پنجم، ۱۳۸۸
- تنها برف کوچ نکرده‌است، مجموعه شعر نو، ناشر گنج عرفان، نشر شانی، ۱۳۹۱
- هر شاعر درختی‌ست، گزیدهٔ شعر اعضای کانون ادبی فرهنگسرای جوان، نشر فصل پنجم، ۱۳۹۰
- ضریح ساده (مجموعه شعر) گزیده اشعار مذهبی از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۸۶، نشر علم، ۱۳۸۷
- چتر شورشی، ۱۰۰ قطعه شعر کوتاه با محوریت ابر، ناشر فصل پنجم، ۱۳۹۰
- زایشمرگ‌های متن، نقد و بررسی اشعار نو، ناشر فصل پنجم، ۱۳۹۰
- زایشمرگ‌های متن ۲، نقد و تفسیر شعر فارسی، ناشر فصل پنجم، ۱۳۹۵
- زایشمرگ‌های متن ۳، نقد شعرهای کوتاه معاصر، ناشر فصل پنجم، ۱۳۹۸
- پرانتزهای شکسته: مجموعه شعر، ناشر نوید شیراز، ۱۳۸۸
- باز جمعه‌ای گذشت، مجموعه شعر، انتشارات سوره مهر، ۱۳۷۵
- گزیده ادبیات معاصر، مجموعه اشعار نو، نشر نیستان، ۱۳۷۸
- حماسه کلمات: نقد و بررسی ۲۰ سال شعر دفاع مقدس، ۱۳۷۹
- رد پا بر لبهٔ تیغ، مجموعه شعر نو، نشر شانی، ۱۳۹۳
- عاشقانه‌های تاریک‌روشن، مجموعه شعر نو عاشقانه، نشر هزاره ققنوس، ۱۳۹۲
- چه تنهاست ماه، مجموعه شعرهای نیمایی، ناشر شهرستان ادب، ۱۳۹۵
- عاشقانه‌های پستی، مجموعه شعر، نشر فصل پنجم، ۱۳۹۵
- شب‌نامه، مجموعه شعر با موضوع شب، انتشارات نگاه، ۱۳۹۵
- شکل‌های فراموشی، مجموعه اشعار کوتاه و سپید، انتشارات آوای کلار، ۱۳۹۶
- تظاهرات حرف‌های اضافه، مجموعه اشعار نو، انتشارات سوره مهر، ۱۳۹۶
- بوسه ترسو، مجموعه اشعار اجتماعی، انتشارات مهرآفرید، ۱۳۹۶
- دلیل پنجره، مجموعه اشعار با موضوع شب احیا، انتشارات سپیده‌باوران مشهد، ۱۳۹۶
- هفت سین در بهمن ماه، مجموعه اشعار، انتشارات شهرستان ادب، ۱۳۹۶
- عاشقانه‌هایی برای دشمن، مجموعه اشعار، انتشارات فصل پنجم، ۱۳۹۲
- سایه روشن‌های سایه: نقد اشعار هوشنگ ابتهاج، ناشر کانون اندیشه جوان، ۱۳۹۸
- عاشقانه‌های پکن، شعر سپید، نشر نیماژ، ۱۳۹۲
- استمرار تازگی: نقد و تحلیل آثار چند شاعر معاصر، نشر ایهام، ۱۳۹۸
- به انسان می‌گفتند اندوه، مجموعه شعر، نشر آثار برتر، ۱۳۹۷
- شکل‌های فروتنی، مجموعه شعر نو، ناشر فصل پنجم، ۱۳۹۱
- تلنگر باران، مجموعه شعر نوجوان، ناشر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۳۹۴
- شکل‌های لیلا، مجموعه شعر عاشقانه، نشر ماه باران، ۱۳۹۶
- شکل‌های مرگ، مجموعه اشعار کوتاه نو، نشر ادبی الف، ۱۳۹۴
- تعریف تازه اندوه، مجموعه شعر دربارهٔ امام خمینی (ره)، نشر عروج، ۱۳۹۴
- معمای پیراهن تو، مجموعه شعر عاشقانه نو، نشر ادبی الف، ۱۳۹۴
- سطری پر از میل بوسه، سروده‌های اجتماعی و سیاسی و عاشقانه، نشر نزدیک‌تر، ۱۳۹۶
- تمرین سکوت می‌کنم بعد از تو، مجموعه رباعیات، انتشارات سوره مهر، ۱۳۹۸
- چراغ قوه در چشم خورشید، مجموعه شعر نو، انتشارات شب چله، ۱۳۹۷
- شکل‌های گور، مجموعه شعر نو، نشر آنیما، ۱۳۹۷
- به داشتن تو ادامه می‌دهم، مجموعه شعرهای سپید، نشر ایهام، ۱۳۹۷
- عاشقانه‌های رنوی پیر قرمز، مجموعه شعر سپید، انتشارات سیب سرخ، ۱۳۹۸
و...

همچنین در سال ۱۳۹۶ گزیده‌ای از اشعار ایشان به زبان ترکی استانبولی با ترجمه‌ی خانم "شیرین راد"، در قالب کتابی با عنوان «از قلب تهران به قلب استانبول» ترجمه شده‌است.
همچنین کتاب عصر پایان معجزات با عنوان The era of no miracles به صورت دو زبانه فارسی-انگلیسی ارائه شده‌است که مترجمان آن جی‌دان سپهری و حسین احمدی هستند.

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
اعتراف می‌کنم
دیشب چند خانه را خالی کرده‌ام
اعتراف می‌کنم
همین امروز یک بنز آخرین مدل را به سرقت برده‌ام
اعتراف می‌کنم
جیب‌های امروز مترو را من زده‌ام
اما آقای قاضی!
به خدا قسم این جنگل، این رود، این نسیم
به خدا این بهار کار من نیست!

(۲)
از اوج سقوط می‌کنم بعد از تو
دل را برهوت می‌کنم بعد از تو
در آینه خیره می‌شوم بی‌تصویر
تمرین سکوت می‌کنم بعد از تو
یک‌سال دگر گذشت و ما پیر شدیم
نزدیک شدن به مرگ تبریکش چیست؟

(۳)
بن‌بست‌ها خوبند
وقتی که دیگر ناامید ناامید
بر آخرین دیوار
سر می‌گذاری اشک می‌ریزی
وَ آن پلاک گم شده در کوچه‌ای دیگر در این شهر دراندردشت
آرام خوابیده‌ست بر دیوار
 

(۴)
پیراهنت دور است از تو
دور است حتی پوستت از تو
من باید از پیراهنت نزدیک‌تر باشم به تو
نزدیک‌تر از پوستت حتی
من‌ باید از تو به خودت نزدیک‌تر باشم
باید خودت باشم...

(۵)
ابر ملخ رسید و گذشت
دهقان
بر شانه‌ی نحیف مترسک
چون ابر سرگذاشت و 
یک ریز گریه کرد.

(۶)
ته‌چین مرغ زعفرانی بی‌حضور مرغ
درمان درد معده با آروغ
بارسا - رئال، آه ال کلاسیکو!
لبخندهای زرد رنگ افخمی در سینمای هفت
چُس‌ناله‌های افتخاری روی موج سرزمین هرز شعر
سمت خدا با شصت کیلو ریش و عمامه
یک بار دیگر ناخدا خورشید، گاندو، زیرخاکی
جومونگ، تهران بیست، ببست و سی
اخبار خوشبختی ما، بدبختی دنیا
اخبار خوشبختی ما، بدبختی دنیا
اخبار خوشبختی ما، بدبختی دنیا...
این ناترازی پس چه شد؟
این قطع برق لعنتی پس کو؟

(۷)
پلک می‌زنم به ناچار
و لحظه‌ای تو را نمی‌بینم
پلک می‌زنم
و لحظه‌ای دیگر
پلک می‌زنم
و باز هم لحظه‌ای دیگر
لعنت به پلک‌های من
که حتی کنار تو
مشغول از دست دادن توام!

(۸)
تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی
تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی
تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی
تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی - تو نیستی - ...
چقدر باید جریمه بنویسم؟
نبودن تو که تقصیر من نیست.

(۹)
وقتی برف
سنگین باشد
نقاشی چه ساده است.

(۱۰)
دیدم یک ناشناس در آیینه
یک آدم بی‌حواس در آیینه
می‌رفتم و در پشت سرم جا می‌ماند
یک مرد به التماس در آیینه.

(۱۱)
و در انتها
دست‌های درخت از میوه تهی بود
سایه تعارف کرد.

(۱۲)
چند روز بیشتر نمانده است
برف‌ها 
آب می‌شوند و چند روز بعد
روی شاخه‌ها جوانه می‌زنند
برگ می‌شوند
من ولی
برف نیستم
نه آب می‌شوم نه برگ
آدم آهنی فقط
زنگ می‌زند
باز هم
مثل هر سال
حیف و میل می‌شوم.

(۱۳)
بیهوده بود
خاموش کردن چراغ و در تاریکی پنهان شدن
بیهوده بود
خواباندن ساعت
بیهوده بود
خیره شدن به عکس‌های قدیمی..‌.
بیهوده بود
و موهایم همچنان سپید می‌شد.

(۱۴)
بال‌هایت را
یک دو روزی قرض می‌خواهم
آن سوی دیوارها رازی‌ست
                            می‌خواهم بدانم
ناگهان گنجشک تا بالاترین شاخه پرید و گفت:
هیچ رازی نیست آن سو نیز
بادها بی‌خود شلوغش کرده‌اند
بال‌ها بیهوده می‌کوبند بر هم...

(۱۵)
دیوار اگر نبود
جهان
یک پنجره بود.

(۱۶)
انسان‌های نخستین
برای گفتن دوستت دارم
فقط باید یکدیگر را می‌بوسیدند
ما
هزاران سال
دیر به دنیا آمده‌ایم...

(۱۷)
باد
چقدر باید تند باشد
تا چروک‌های صورتم را
ببرد؟

(۱۸)
اعتراف می‌کنم
دیشب چند خانه را خالی کرده‌ام
اعتراف می‌کنم
همین امروز
یک بنز آخرین مُدل را به سرقت برده‌ام
اعتراف می‌کنم
جیب‌های امروز مترو را من زده‌ام
اما آقای قاضی!
به خدا قسم
این جنگل، این رود، این نسیم
به خدا این بهار کار من نیست!

(۱۹)
نگاهم کن
بگذار خودکار از دستم بیُفتد
لبخند بزن
بگذار کاغذم را باد ببرد
چیزی بگو
بگذار کلمات
برای همیشه گُم شوند
تو دوستم داشته باش
خونِ این شعر به گردن من!

(۲۰)
باران، اثر انگشت ها را شُست
آفتاب، رد پاها را پاک کرد
ابرها گریختند
و گناهِ سیل
به گردنِ آسمان افتاد
مظنون همیشگی!

(۲۱)
در خواب مگر
بیدار شوم
از این خواب.

(۲۲)
گل یا پوچ؟
من دوست دارم همیشه ببازم
اما هیچ مُشتی
پوچ نباشد.

(۲۳)
شب‌های غمت به سر نخواهد آمد
عاشق نشوی سحر نخواهد آمد
چون کرم، درون پیله خواهی پوسید
پروانه‌ای از تو در نخواهد آمد.

(۲۴)
فقط یک نفر سیاه نپوشیده
فقط یک نفر سه تیغه کرده
فقط یک نفر فاتحه نخوانده
و گریه نکرده که هیچ
خنده از لبش کنده نمی‌شود
فقط یک نفر
همان که زیر روبان سیاه نشسته
و زل زده به بقیه.

(۲۵)
چاقویی بردار
و تصویر ماه را
از آب برکه جُدا کن
آن گاه بیا و نامت را
از روی قلبم پاک کن!

(۲۶)
ساعتِ مُلاقات
تمام شده
پرستاری
انگشت، روی دماغش می‌گذارد
و در قاب می‌نشیند!

(۲۷)
گورکن
هر روز
چه آرزوهای بزرگی را
به گور می‌برد...!

 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی



 

سرچشمه‌ها
- مجله ادبی قاف
HamidRezaShekarsariS@
Sherekotahh@
Badafrah1@
و...

اسد چراغی

استاد زنده‌یاد "اسد چراغی"، شاعر، محقق و عضو جمعیت احیای محیط کوهستان (پراو)، زاده‌ی سال ١٣٠٩ خورشیدی، است.

 

 

اسد چراغی

استاد زنده‌یاد "اسد چراغی"، شاعر، محقق و عضو جمعیت احیای محیط کوهستان (پراو)، زاده‌ی سال ١٣٠٩ خورشیدی، در روستای کانی‌شریف شهرستان سرپل‌ذهاب، از طایفه‌ی سیاه‌کمر کلهور بود.
ایشان علاوە بر سرودن شعر، علاقە زیادی نیز بە صنایع دستی و میراث فرهنگی ملت کُرد داشت و چندین نمایشگاه فرهنگی و هنری را دایر کردە بود.
بسیاری از اشعار او را خوانندگانی، خوانده و ترانه کرده‌اند، که از مشهورترین آنها، شعر "خوه‌یشگه خاسه‌گه‌م" با صدای "حسین صفامنش" است.
از جمله شاخصه‌های هنری و ادبی ایشان، تسلط ایشان در کنار گویش کُردی کلهوری به دیگر گویش‌های زبان‌ کُردی، چون زازا، سورانی، هورامی و شکاک بود.
ایشان در روز ٢٤ فروردین‌ ماه ۱۳۹۴ و در سن ٨٤ سالگی در منزل شخصی‌اش در کرمانشاه درگذشت و پیکرش را در زادگاهش دفن کردند.
از این شاعر فقید چند مجموعه شعر از جمله "آلوده وه‌هار، آلوده نه‌کی" چاپ و منتشر شده و متأسفانه چند کتاب دیگر آماده‌ی چاپ داشتند که اجل مهلت نداد آنها را منتشر کند. این کتاب‌ها، "راز بیستون"، "عارف و عاشق" و "فرهنگ واژگان کُردی" نام دارند.

◇ نمونه‌ی شعر کُردی:
(۱)
[ئه‌و‌ه‌ڵ ئێرانی دۆوم کوردوکم]
قه‌وم ته‌وانای هه‌زار بلووکم
من شاعر کورد، کوردی زوانم
رووڵه‌ی ره‌ئووف خاک ئیرانم
ئاریائی نژاد، مه‌رزه نشینم
مه‌رزه‌بان خاک ئیران زه‌مینم
سه‌رتاسه‌ر ئیران نیشتمانمه
زات بی‌زه‌واڵ حه‌ق میهمانمه
وه‌ته‌ن په‌ره‌ستیگ خاوه‌ن یه‌قینم
نژاد کاوه‌ی ئیران زه‌مینم
ماد کورده‌وار نژاد پاکم
پووک بی ئامان سه‌رف زۆحاکم
تاریخ شاهده، سه‌رفه‌رازییم
خه‌ده‌نگ خویری تورک و تازییم
سازش ناپه‌زیر ده‌ست ئستعمارم
دۆشمن شکه‌نم مه‌رد په‌یکارم
نه‌ته‌وه‌ی ئاره‌ش خاوه‌ن که‌مانم
ئه‌ڕای وه‌ته‌نم فره گمانم
هه‌ر سفره‌ی ره‌نگین من میز‌بانم
جفتیار، باخه‌وان، ئیڵم، شوانم
ژیانم مه‌دیون ده‌ستره‌نج خوه‌مه
دی وابه‌سته نیم خاترم جه‌مه
نموونه‌ی فه‌توای شاه مه‌ردانم
جوور شیرداڵگ حه‌ڵاڵه نانم
کورد کشاوه‌رز خوه‌د بویچگ مه‌زان
گۆڵ گه‌نمد ئارمه له جه‌هان
یا خۆدا وه‌ته‌نم دایمه ئازاد بوو
له‌ ناو جه‌هان سه‌ربه‌رز و شاد بوو.
◇ برگردان به فارسی:
اول ایرانی و دوم کُردم
قوم توانای هزار تیره‌ام
من شاعر کُرد، کُردی زبانم
فرزند رئوف خاک ایرانم
آریایی نژاد و مرزنشینم
مرزبان خاک ایران زمینم
سراسر ایران وطن من است
ذات بی‌زوال حق، مهمان من است
وطن‌پرستی صاحب اعتقاد و باورم
نژاد کاوه‌ی ایران زمینم
ماد کُرد از نژاد پاکم
پتکی هستم که بر سر ضحاک فرود آمد
تاریخ شاهد سرافرازی من است
تیر خدنگم بر چشم ترک و تازی
سازش‌ناپذیر دست استعمارم
دشمن شکنم، مرد پیکارم
ملت آرش صاحب کمانم (آرش کمانگیر)
برای وطنم خیلی در فکرم
هر سفره‌ی رنگین را من میزبانی می‌کنم
کشاورز، باغبان، ایلم، شبانم
زندگیم مدیون دسترنج خودم است
دیگر وابسته نیستم، خاطرم جمع است
نمونه‌ی فتوای شاه مردانم
مانند شیر مادر نانم حلال است
کُرد کشاورز خودت را کوچک ندان
گل گندمت نمونه‌ است در جهان
خدایا وطنم همیشه آزاد باشد
در جهان سربلند و شاد باشد
اول ایرانی هستم بعد کُرد.

 

(۲)
[کوردم]
من کورد کوردم، زانم بیکه‌س نیم 
هزار فامیلم، بی فه‌ریاد ره‌س نیم
مه‌س که‌سانم وه باده مه‌س نیم
نژاد مادم ره‌گه‌ز په‌ره‌ست نیم
من ئفتخار که‌م نژاد کوردم
ره‌سم و رۆسووم خوه‌م له‌ بیر نه‌وردم
نه‌قشه‌ی بیگانه چوارپاره‌م کرد
بیمه چوار پاره، زنه‌م نه‌مردم
برا کورده‌گه‌م هاوراز ده‌ردم!
ئاگا وه‌ خفه‌ت هه‌ناسه‌ی سه‌ردم
لۆری یا که‌ڵهۆر، له‌کی یا گووران
هاوخوینی وه‌ ته‌‌ک شه‌کاک و سووران
گشت چه‌شمه‌ی جووشان وه‌یه‌ی سه‌راویم
مه‌وج و تووفانیم، ئه‌وج هه‌تاویم
ئازاده‌گان ژیرتیغ زۆحاکیم
نه‌ته‌وه‌ی کاوه‌ی مه‌رد بی‌باکیم
◇ برگردان به فارسی:
من کُرد کُرد هستم، می‌دانم که بیکس نیستم
هزاران فامیل و همزبان دارم، بی‌فریادرس نیستم
مست عزیزانم هستم، مست باده و شراب نیستم
از نژاد مادم و نژادپرست نیستم
افتخار می‌کنم که نژاد کُردم
رسم و رسوم خود را فراموش نکردم
نقشه‌ی بیگانگان چهار تکه‌ام کرد
چهار قسمت شدم اما زنده‌ام و نمرده‌ام
برادر کُرد، همراز دردم!
تو آگاهی به غم و نفس سردم
لری یا کلهر، لکی یا گوران
هم‌خونی با شکاک و سوران
همه‌ مانند چشمه‌ای جوشان از یک سراب هستیم
موج و طوفانیم، اوج خورشیدیم
آزادگان زیر تیغ ضحاکیم
ملت کاوه‌، مرد بی‌باکیم.

(۳)
[ئی دڵ ئاشق منه] 
ئی دڵ ئاشق منه، ئاشق مه‌رام کورده
راز سدق و سه‌داقه‌ت، تکیه‌ که‌ڵام کورده
ئه‌ساڵه‌ت و سه‌خاوه‌ت، په‌رچه‌م بام کورده
کۆرسی عه‌دل و عه‌داڵه‌ت، لایق مه‌قام کورده
ئه‌وج غیره‌ت و غۆروور، شه‌ره‌ف وه‌نام کورده
کاسه‌ی سه‌برۆ ته‌حه‌مۆل، لیوالیو جام کورده
ته‌مام عاله‌م بزانی، هه‌ریه په‌یام کورده
شۆعار عه‌دل و ئازادی، ئاخر که‌ڵام کورده
◇ برگردان به فارسی:
این دل عاشق من، عاشق مرام کُرد است
راز صدق و صداقت، تکیه کلام کُرد است
اصالت و سخاوت، پرچم بام کُرد است
کرسی عدال و عدالت، لایق مقام و منسب کُرد است
اوج غیرت و غرور، شرف به نام کُرد است
کاسه‌ی صبر و تحمل، لبالب جام کُرد است
تمام عالم بدانند، تنها پیام کُرد این است
شعار عدل و آزادی، آخرین کلام کُرد است.

 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی

 

سرچشمه‌ها 
- شبکه خبری رها نیوز
https://t.me/mikhanehkolop3
https://t.me/leilatayebi1369
https://t.me/rahafallahi
https://www.facebook.com/unitediran
https://shoonas.blogfa.com/post/8
https://kurdpa.net/fa/news
و...

 

 

 

احمد کور مکریانی

زنده‌یاد "شیخ احمد کور مکریانی"، فرزند "کریم" از طایفه‌ی مشهور "سه‌ره‌گا"، عارف و شاعر کُرد، زاده‌ی روستای شیوه‌سماک ‌(شیخ‌ عثمان‌‌) اشنویه بود.

 

احمد کور مکریانی

زنده‌یاد "شیخ احمد کور مکریانی"، فرزند "کریم" از طایفه‌ی مشهور "سه‌ره‌گا"، عارف و شاعر کُرد، زاده‌ی روستای شیوه‌سماک ‌(شیخ‌ عثمان‌‌) اشنویه بود.
وی بعدها به یکی از روستاهای شهر بوکان به نام "عَمبار" رفت و در آنجا زیست و در همانجا، به سن ۸۵ سالگی، در سال ۱۳۰۵ یا ۱۳۰۴ هجری قمری، فوت و به خاک سپرده شد.

مقبره‌ی ایشان در ۱۵ کیلومتری شمال غربی بوکان و در روستای گردی قبران واقع شده و در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

ایشان تا ۱۴ سالگی، بینا بود و در آن سن به آبله مبتلا می‌شود و چشمانش را از دست می‌دهد.

وی در سن ۱۵ سالگی با دختری از منطقه‌ی اشنویه ازدواج می‌کند و بعد از فوت پدرش سرپرستی خانواده‌اش را بر عهده می‌گیرد.

شیخ احمد دو پسر به نام‌های محمد و قادر و یک دختر هم به نام لیلا داشت.

بیشتر اشعار وی، آیینی و عرفانی و در تعریف و تمجید پیامبر اسلام(ص) می‌باشد و تاکنون دیوان اشعارش، از سوی چند نفر جمع‌آوری و چاپ شده‌ است.
 

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
[کاینات]
ئەی شەفیعی زەنب و عیسیان
ڕەحمەتی بۆ عاڕەسات
هـەر لە ئەووەڵ تا بە ئاخر
باعیسی بۆ مومکینات
هەر لە ڕۆژی ئەووەڵینی
پادشای مەککە و مەدینی
مەرهەمی جەرح و برینی
سەیدی فەخری کاینات
سەیدی فەخری کایناتی
ئەووەڵ تۆ بووی ئاخر هاتی
ڕۆشنی سەر ڕووی بیساتی
هیوای ڕۆژی عاڕەسات
هیوای ڕۆژی توند و تاڵی
بە شەوکەت و خۆش جەماڵی
نووری سونعی لایەزالی
قوڕئانت بۆ هات بە خەڵات
قوڕئانت بۆ هات بە کەڕەم
تورک و تات و ڕۆم و عەجەم
دنیا سەراسەر زۆر و کەم
سەرپاکی کەوتنە خاکی پات
پاک لە ژێر پێتدا کووژاون
شێخ و شاب و پیر و لاون
پاک بە عیشقی تۆ سووتاون
ساحیبی کەشف و کەڕامات
ساحیبی عەقڵ و شعووری
بە زاهیر دەڵێی بلووری
بە باتین پارچێک لە نووری
ئەی شافیعی ڕۆژی مەمات
شافیعی ڕۆژی ئاخرەتێ
خوڵقای لە نووری قودرەتێ
شیفاخوازی بۆ ئوممەتێ
سەرداری کوللی مەخلووقات
بۆ مەخلووقات تۆ سەرداری
شیوەن و گریان و زاری
هیچ کەس نییە غەیرەز باری
مەگەر هەر ئەو ڕەحمێ بکات
ڕەحمێکم پێ‌بکەی خودایە
جاهیل و فەقێ و مەلایە
هەرکەس دەفتەری لە لایە
ڕەببی من چیم لێ‌بەسەر هات
چم بەسەر هات لە دنیایە
ئەوه‌ی چاندم لە مەزرایە
هەر چەند دەکەم وەکۆ نایە
ڕەببی تۆی ساحیب دەسەڵات
ڕەببی زوو بێی بە فریادم
خۆت بپرسی عەرز و دادم
بەشکم حاسڵ بێ مرادم
بە جارێکی بمدەی نەجات
بە جارێک نەجاتم نابێ
لە ڕۆژی یەومولحیسابێ
خێر و شەڕ سەربەسەر نابێ
نامێنێ مەیلی برات
چۆن دەمێنێ مەیلی بابت
لەبەر میزان و حیسابت
لە بەهەشت و لە عەزابت
دڵیان غەمگینە مەخلووقات
مەخلووقات دڵیان غەمگینە
ئاگری دۆزەخ بە تینە
کوا «محەممەد» شای مەدینە
بێ‌ عیلاجێکمان بکات
عیلاجمان ناکرێ بەو حاڵە
ئەو دڵەی پڕ لە خەیاڵە
دایم پڕ لە ئاهە و ناڵە
بۆتە تەیرێکی بێ‌قینات
تەیرێکی بێ‌پەڕ و باڵم
تەن سووتاوە وەک زوخاڵم
ئەودەمەی خۆش بێ بە حاڵم
تێر بکەم سەیری باڵات
سەیری باڵات کە مەفتوولە
بە ئیسمت قەسەم ڕەسوولە
بە سەگی خۆتم کە قەبوولە
بۆ پاسەوانی ده‌رگات
من پاسەوانی ده‌رگاتم
تا لە دونیا بێ حەیاتم
مونتەزیری خاکی پاتم
چون مەتڵەبم حاسڵ دەکات
لێی‌دەبێ حاسڵ مرادە
هەرچی کردم لە دنیادا
زەڕڕەیەک نەفعم بۆ نادا
عومری درێژم چوو بە بات
چوو بە با عومری درازم
هەر ئەتۆی قەست و نیازم
مەتڵەبێکت لێ‌دەخوازم
قەترەیەک ئاوی حەیات
پێم عەتا کە نووری چاوە
جان فیدات بێ جیسم و ناوە
«ئەحمەدی کور» بۆت سووتاوە
ئارەزوویە خاکی پات

(۲)
سبحان علام‌الغیوب
ذاتت لـه شهبی کس نیه  
هیچ‌کس‌ و کو تو بی‌عیوب
بی‌علت ‌و اقدس نیه
هیچ‌کس ‌و کو تو بی‌بدل
قیوم و دانا و لم یزل
بی‌سهود و نسیان‌وخلل
بی‌فکر و بی‌وسوس نیه
بی‌فکروبی‌وهم ‌و بی‌خیال
فرد و قدیم ‌و لایزال
بو عالمیان بی‌المال
غیر تو فریاد رس نیه
 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی

محمد رشید هرس

استاد "#محمد_رشید_هَرَس"، (به کُردی: #حەمە_رەشید_هەرەس) شاعر کُرد زبان، زاده‌ی ۱ ژانویه‌ی ۱۹۴۸ میلادی، در #باشور #کردستان است.

 

آلاله شوکت لهونی

خانم "آلاله شوکت لهونی" (به کُردی: ھەڵاڵە شەوکەت لھۆنی) شاعر کُرد زبان، اهل سلیمانیه است.

 

آلاله شوکت

خانم "آلاله شوکت لهونی" (به کُردی: ھەڵاڵە شەوکەت لھۆنی) شاعر کُرد زبان، اهل سلیمانیه است.
وی مسئول دو موسسه‌ی واران و سه‌روین است.

■◇■

خاتوون "هەڵاڵە شەوکەت لهۆنی"، شاعیر و چاڵاکی چاندی کورد لە شاڕی سڵیمانیە.
خاتوون هەڵاڵە سەرۆکی دوو ڕیکخراوی واران لە باشورو ڕێکخراوی سەروین(یانەو ژەناو هۆرامانی) لە رۆژهەڵاتە.

 

(۱)
زوانو ئەدایم گوڵەن گوڵشەنەن
ئاهورا نیشان نوتقش دڵکەنەن
زوانێو سەرداروو گردوو زوانان
مەولەوی نیشان، خانا مەوتەنەن

(۲)
ئه‌ی یار
لێم ببوره‌ ئێمه‌ ئه‌مساڵ 
دوور له‌ شایین
خه‌مێکی زۆر بووه‌ تایین
ناپه‌رژێینه‌ ڤالانتایین
خوێنی سوری ڕۆڵەکانی ئەفرین و کۆبانێ و دەیرم
گوڵی سوری رۆژی عه‌شقه‌
خۆشه‌ویستی خاک سه‌رمه‌شقه‌
ببورە ئەی یار من دڵم لە ئەفرینە
هۆشم و بیرم له‌ ڕۆژهەڵاتی شیرینە
زۆر پەرۆشی نیشتیمانم
ئیدی چیت ئەوێ لە جەستەی 
وشک و بێ گیانم

(۳)
خوێنی ڕۆڵەی ڕۆژھەڵاتم دەڕێژن 
بێ بەھایە لای دوشمن ماتەمی من
دەبا کۆڕی ڕق و تۆڵە ببەستین 
خاتو زینان لەبۆ خوێنی مەمی من 
ھێندەت زانی سەری کرد وەکو دەریا 
ڕق و کینەی پیرۆزی کەم کەمی من
دەشت و دەرم جۆگەی خوێناو ببەستێ
ناوەستێ گورزی دەستی ڕۆستەمی من
گەلم تۆڵەی خوێنێ لاوان دەستێنێ
لە جەللاد و زوحاکی سەردەمی من

(۴)
خاکی پاکی نیشتیمانم سەربەسەر وێرانەیە
دیلی دەستی گورگەبۆرە و پاشێلی بێگانەیە
وەک گوڵێکی هەڵبزڕکاو سیس و مەغمەر کەوتوە
بۆ نەمانی زوڵمی زاڵم کردەوەم شێرانەیە

 

گڵاڵەکردنی ئەم بابەتە: #زانا_کوردستانی