چند شعر از زانا کوردستانی

▪چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

(۱)
مادرم مُرد
اما هنوز میان باغچه جوانه می‌زند!
شکوفه می‌دهد؛
سیب می‌شود وُ 
می‌گوید: بخور، نوش جان!

 
(۲)
به راه می‌نگرم وُ
    --آه می‌کشم!
آخرین آرزویم،
   آمدن توست.

 
(۳)
پرنده بودن 
چه خوب است؛
بی‌گذرنامه همه جا می‌روی!

(۴)
توی آسمان می‌رقصید؛
پنجره را که بستم
                 --ماه مُرد!
 

(۵)
کوچه‌ها،
خیابان‌ها وُ
تمام خانه‌های این شهر
باردار سکوتی سنگین‌اند!
با زمزمه‌ی قدم‌هایت
             --فارغشان کن.
 
(۶)
تورقی جان‌کاه!
عکس‌های این آلبوم
پر شده است؛
             --از تنهایی.

 
#زانا_کوردستانی