اینجا کوردستان است

ئێرە کوردستانه 
ڕۆژەکانی هەر له شەوەکانی دەچێت 
ئەمڕۆی لە دوێنێ و 
سبەی کە دێت 
هیچ ناگۆڕێت. 
...
ئەگەر دانەر نەڕۆشتایه 
بابە نوئێل دەهات 
بەفریش دەباری 
کۆڵانیش پڕ دەبوو له پێکەنین و یاری. 
...
ئەگەر دەستگیرانی ئەو کوڕە غەریبه 
نەخنکایه 
جوانتر دەبوون لێره گشت ئێوارەکان 
عەشق نەی دەبینی دابڕان 
و دڵشکان. 
...
ئەگەر مووچە ئەدرا 
منداڵە بچووکەکەی دراوسێمان 
وڕکی بەدایکی نەدەگرت بۆ چوونە دەرەوە. 
باوکێک له شەرمەزاریدا 
نەدەگریا. 
...
ئەگەر وڵات سەرۆکی هەبوایه 
کەس بیری لەسەفەر نەدەکردەوه 
کەس دڵی نەدەهات شار به جێ بهێڵێت 
هیچ دانەرێک لافاو نەی دەفڕاند 
ماڵی پێش مەرگەیەک 
نەدەسووتا لە بێ نەوتی 
هیچ کەسیش خەونی به مردنەوە نەدەبینی 
شار پڕ نەدەبوو له بەدبەختی. 
...
سوپاس سەرۆک 
چەندە میهرەبانیت 
کاتێک ئەم هەموو ڕووداوه ئەبینیت و ئەبیستیت 
تۆ هیچ ناڵێیت 
و وەک هەمیشه 
بێدەنگی هەڵ دەبژێریت. 
...
ڕووتان ڕەش 
و تاریک و تار. 
وەک کۆڵان 
و شەقامی شار. 
دووهەزار و بیست و دوو جار 
دڵتان بشکێت. 
قەزای جەستەی سارد و ون بووی 
سەدان دانەر 
هەزاران گەنجی دەربەدەر 
له ناو دڵی ئێوەکەوێت. 
...
دڵم نایه 
بڵێم ساڵی نوێ پیرۆز بێت.
 بێت یان نەیەت
 له وڵاتی نەوت و ئاڵا 
هیچ ناگۆڕێت. 
◇
اینجا کوردستان است!
روزهایش، به‌مانند شب‌هایش سیاه،
امروز با دیروز و
فردا که در راه‌ست،
هیچ توفیری ندارد و هیچ چیز تغییر نمی‌کند.
...
اگر رهبرش نمی‌رفت،
بابا نوئل می‌آمد 
برف هم می‌بارید  
کوچه‌ها هم پر می‌شد از صدای خنده و شادی.
...
اگر نامزد آن پسرک بیچاره غرق نمی‌شد،
غروب‌هایش رنگ زیبایی به خود می‌گرفت
و هیچ عشقی سرانجامش ختم به جدایی‌ نمی‌شد
و دل هیچ عاشقی نمی‌شکست.
...
اگر گرسنگی نبود،
کودک همسایه 
مادرش را وادار نمی‌کرد، خانه را ترک کند برای تهیه آذوغه 
و پدرش شرمگین، نمی‌گریست.
...
اگر وطنم رهبری داشت 
هیچکس به ترک وطن، نمی‌اندیشید 
هیچکش دلش قرص ترک شهر و دیارش نمی‌شد
هیچ خالقی سیلاب را نیافرید
هیچ خانه‌ای پیش مرگ
نمی‌سوخت از بی‌نفتی 
هیچ‌کس  حتی در خواب و کابوس، مرگ نمی‌دید
و شهر لبریز بدبختی و نکبت نمی‌شد.
...
ای رهبرم، ممنونیم از تو!
چقدر مهربانی!
وقتی این همه اتفاقات ناخوشایند را می‌بینی و می‌شنوی
اما لام از کام بر نمی‌داری
و مانند همیشه سکوت را بر می‌گزینی.
...
رو سیاه شوید،
و زندگیتان تاریک و تار،
مانند کوچه پس کوچه‌ها و
محله‌های سیاه و تاریک شهر...
دو هزار و بیست و دو مرتبه دلتان بشکند
تنت سرد باد چون جنازه، و گم و گور شوی،
و صدها گذارنده 
هزاران جوانی دربدر
در دل و جان شما بیفتند.
...
نمی‌توانم بگویم سال نو مبارک باد
اما بیاید یا نه،
در سرزمین نفت و پرچم
هیچ چیزی تغییر نمی‌کند.

شعر: #دریا_حلبچه‌ای
برگردان: #زانا_کوردستانی