اکرم حسن زاده شاعر پاوه‌ای
آقای "اکرم حسن‌زاده" متخلص به "سریاس" از شاعران و فعالان فرهنگی شهرستان پاوه در فروردین ماه سال ۱۳۵۱ خورشیدی، در روستای مرخیل پاوه، در عشیره‌ی سادات ایناخی و در دامان خانواده‌ای فرهنگی چشم به دنیا گشود.
و...
آقای "اکرم حسن‌زاده" متخلص به "سریاس" از شاعران و فعالان فرهنگی شهرستان پاوه در فروردین ماه سال ۱۳۵۱ خورشیدی، در روستای مرخیل پاوه، در عشیره‌ی سادات ایناخی و در دامان خانواده‌ای فرهنگی چشم به دنیا گشود.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در سال ۱۳۵۷ شروع، و در سال ۱۳۶۹ دیپلم علوم تجربی را در شهرستان روانسر گرفت، و با ادامه تحصیل در رشته‌ی روانشناسی، موفق به اخذ لیسانس روانشناسی شد و در آبان‌ماه سال ۱۳۷۴ به استخدام اداره‌ی تبلیغات اسلامی شهرستان پاوه درآمد و اکنون هم به‌عنوان کارشناس فرهنگی در آن اداره، مشغول به خدمت است.
و از سال ۱۳۷۲، عضو کانون نویسندگان و انجمن شعر پاوه است و به سرودن شعر و نوشتن نثر و مقالات پرداخته است. آثارش در مجلات محلی و منطقه‌ای از جمله ئاوینه و سروه و... به چاپ رسیده است.
ایشان در سال ۱۳۷۸ ازدواج نموده و دارای دو پسر به نام‌های "کارو" و "ایلیا" است.
◇ نمونه‌ی شعر کُردی:
(۱)
[موناجات]
سه‌رجه‌می دیوانه‌که‌ی من سوزی "حی‌الله" ئه‌کا
گومی قولی شیعره‌کانم هه‌روه کوزه‌ریا ئه‌کا
بیمه باسی نیعمهیتی ئه‌و "ما عبدناک" ده‌لیم
عومروتاقه‌ت کورته یاران که‌ی بری ریی‌خوا ئه‌کا
لایه‌زالی‌و گه‌وره‌یی زاتی خودایه ئاوه‌ها
"ما عرفناک" به وردی حه‌زره‌تی "لولا" ئه‌کا
گه‌ر بنورین تاوی بوئه‌و ئاوینه‌ی ئاسمانه‌که‌ی
شه‌وقی نوری، ئاگری نیوتووری دل به‌پا ئه‌کا
چون بکه‌م من باسی شه‌ئنی ساحیبی خوان‌وکه‌ره‌م
مه‌ر بلیم "الله اکبر" سوالکه‌ری دارا ئه‌کا
سازی دونیا هه‌ر له لایه‌وسازی ئینسانیش جیا
جا "تبارک" بوو خودایه حوسنی خه‌لقی وا ئه‌کا
گیان و لوتف هه‌ر لوتفی خوایه، بین بکه‌ن سه‌یری که‌ره‌م
هه‌ر به‌رامبه‌ر روحه‌که‌ی خوی، جه‌ننه‌تی سه‌ودا ئه‌کا
نیعمه‌تی ئه‌و زوره تا سه‌رناکرین بومان به‌یان
ئه‌ر بنوسین زورتریش له سه‌دهه‌زار دیبا ئه‌کا
گوی بده‌ی "سه‌ریاس" له زیکری داروبه‌رد، گول یا گیا
تاوی هه‌ر "سبحان ربی" و تاوی "قل هوالله" ئه‌کا.
(۲)
[دایه‌گیان]
تۆ چرای ژینی به‌هه‌ستی هه‌ر مه‌به‌ستی دایه‌گیان
گشت به بۆنه‌ی هه‌ستی تویه هاتنه هه‌ستی دایه‌گیان
خۆشه فه‌رمووده‌ی ڕه‌سول(ص) بۆ وه‌سفی جوانی ناوه‌که‌ت
پێشکه‌شی عاله‌م به‌هه‌شتێ واله ژێر پێڵاوه‌که‌ت.
(۳)
ڕووبارێک هات
تا به‌به‌رزی بسه‌لمێنێ
له باوه‌شی نزمی ڕۆیین
زۆر به‌رزتره!
هه‌تا وستان له‌سه‌ر به‌رزی
هات تاوستان بشڵه‌قێنێ
ده‌ستی چیاوماسی وگوێ ئاو
له‌ده‌ست یه‌ک نێ
هات تا ئه‌وین
به گویی چیا بچرپێنێ
ماچ له‌دوای ماچ
تێری بکا گوێ ئاوه‌که‌ی
تامه‌زرۆیی
به ڕۆیشتن وستان بکوژێت
بێده‌نگیه‌کان شه‌پۆل شه‌پۆل بخنکێنێ
فێرگه‌دانێ
فێرگه‌یه‌کی
خۆبه‌خت کردن
له پێناوی داروبه‌ردا
هه‌ناسه‌دان
تاکوومردن
هات تا ماسیه‌سوره‌ی بچووک ببا به‌ره‌و ناخی زه‌ریا
ئیقیانووسی شیشه‌کانیش بخنکێنێ!!
ده‌ستی هه‌رچی ئاوی خوایه
له‌ده‌ست یه‌ک نێ
(۴)
[دوو قه‌لی ڕه‌ش]
له ده‌شتێکی جوان و سه‌وزوو بێ زستانا
دوور له چاوی
هه‌ر ناحه‌زێک
ده‌ست له‌ملی خه‌ونه‌کانیان ڕایان ده‌بوارد
مه‌م و زینێک…
خه‌ڵاتی مه‌م
کانیاو بوو… گوڵ وباخ وبۆن وسه‌مه‌ر
نازی زینیش
شنه‌ی زوڵفی خاوی سونبوڵ، له‌نجه‌ی عه‌رعه‌ر
کڕێوه زانی
هه‌ناسه‌یه‌ک
دوو هه‌ناسه
کلووکلوو هه‌ناسه‌ی سارد
ده‌شتی ته‌زان
گڵای وه‌ران
بۆنی له‌باخ و گوڵ فڕان
کانی قه‌تیس
داربه‌ری سیس
نازی زینیش شیواو مه‌میش
هه ر وه‌ک گوڵی ده‌می زریان
هه‌‌ڵپرووکا
ڕووتوقووت بوون داروسه‌وزه‌و
گشت کێو که‌ش
ئێسقانه‌کانی مه‌م وزین
بوونه جێژوان بۆدڵداری
دوو قه‌لی ڕه‌ش…!!
(۵)
شەوگار
بە گیانی خۆر
سوێندەت دەدەم
دام پۆشە
تاکەس نەببنێ
گزینگێکی یادی ئەوین
هەرشەو دێتوو
دەست لەملی
ئاواتەکانم دەکاتوو
دەبێتە هەتاوی خەیالاوی
خەونەکانم.
(۶)
ژن هەر ژینە
ژن ژیانە!
ژنیش ژانە!!!
بۆ من، بۆ تۆ
بۆ ئەو کەسەی
بیرووهەستی
وەک شەیتانە!!!
(۷)
جێژنی نەورۆزە
ئاگر بریکارە بۆ
مێژوی نیشتمان.
◇ نمونه‌ی شعر فارسی:
(۱)
[اعتیاد]
دردها و رنج‌هایم، در نهان اعتیاد
ناتوانی فقر و تنگی، ارمغان اعتیاد
برگ خشخاش مرگ گل را با خودش آورده است
امتداد روز خشخاش، در امان اعتیاد
روزها رفت و شبانی بی‌سحر داریم پیش
ای دریغا ای دریغا، از زمان اعتیاد
نوجوانان را ببینید چون گل پر پر شده
سفره‌ی شیطان پهن و میهمان اعتیاد
این عصار خون اعصار، هوشیار هر زمان
با خماری شد رفیق و شد جوان اعتیاد
ای جوانان پایه‌های دوستی را بنگرید
دوست بد باشد همیشه، نردبان اعتیاد
دوست بد وابستگی را می‌کند تزریق تو
دوست خوب باشد بلا و تیر جان اعتیاد
اجتماع بی‌ثبات و سست و بی‌پایه شود
گر شویم با خاطری خوش همگنان اعتیاد
تا شقایق هست باید زندگی را طی نمود
این سخن باشد برادر ترجمان اعتیاد
گر شقایق بینوا شد، پروریمش ما به دل
نو جهانی پر شقایق بی‌مکان اعتیاد
ما ز نو "سریاس" سازیم اجتماعی چون بهشت
نوجوانانی گل‌آسا، بی‌عنان اعتیاد.
(۲)
عمرمان گذشت تا باورمان شد
آنچه باد برد
عمر ما بود...
نه برگ‌های پاییزی.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
سرچشمه‌ها
- نشریه سروه - شماره‌ی ۱۳۷ - زمستان ۱۳۷۶
@akramhasanzadeh135
www.sarias18.blogfa.com
www.salampaveh.ir
www.penous.com
و...
