سروه مجیدی
سِروه مجیدی، شاعر و نویسنده، منتقد ادبی و ویراستار کردستانی زاده‌ی سال ۱۳۵۸ خورشیدی در محله‌ی چهارباغ سنندج است که با جدیت و پشتکار از سال ۱۳۷۷ به انتخاب (ماموستا شریف) تاکنون به عنوان مُدرس زبان کردی مشغول تدریس می‌باشد، و در ضمن تدریس به عنوان ویراستار یکی از هفته‌نامه‌های کُردی در سنندج فعال بوده و به طور موازی به عنوان عضو انجمن ادبی کردستان افتخار همکاری با موسسه پیشگیری از اعتیاد که‌ژوان و انجمن ادبی مستورەی سنندج را داشته است.
سِروه مجیدی، شاعر و نویسنده، منتقد ادبی و ویراستار کردستانی زاده‌ی سال ۱۳۵۸ خورشیدی در محله‌ی چهارباغ سنندج است که با جدیت و پشتکار از سال ۱۳۷۷ به انتخاب (ماموستا شریف) تاکنون به عنوان مُدرس زبان کردی مشغول تدریس می‌باشد، و در ضمن تدریس به عنوان ویراستار یکی از هفته‌نامه‌های کُردی در سنندج فعال بوده و به طور موازی به عنوان عضو انجمن ادبی کردستان افتخار همکاری با موسسه پیشگیری از اعتیاد که‌ژوان و انجمن ادبی مستورەی سنندج را داشته است.
ایشان همچنین یک دوره مفتخر به عضویت در هیئت مدیره انجمن فرهنگی و ادبی آئینه کردستان بوده که در (همایش منطقه‌ای فرهنگ و ادبیات عامه‌ی کُردی، با نگاهی به آثار استاد محی‌الدین حق‌شناس در ۱۱ اسفند ۱۳۹۲) به عنوان عضو کمیته‌ی برگزاری این مراسم شرکت داشته است، شایان ذکر است که سروه مجیدی یکی از اعضا هیئت داوران (شب شعر پائیزه) انجمن فرهنگی ادبی آئینه کردستان بوده است.
سروه مجیدی درباره‌ی شعر می‌گوید: شعرهایم از زخم‌ها و رنج‌ها می‌گوید. شعرهایم بازتابی از خواست انسانی و زنانه‌ام است.
▪︎تقدیرها:
- دریافت یادمان جشنواره‌ی شانزدهمین سالگرد تأسیس مرکز نشر فرهنگ و ادبیات کُردی، سنندج تیر ماه ۱۳۷۹.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس بلورین فستیوال شعر کُردی برای شاعران کُردستان، اقلیم کردستان، رانیه ۲۰۱۳.
- دریافت لوح تقدیر از مُدرسان آموزش زبان کُردی انجمن فرهنگی ادبی مولوی کُرد، سنندج ۱۳۹۳.
- دریافت لوح تقدیر دومین جایزه‌ی ادبی مولوی کُرد، سنندج ۱۳۹۳.
- دریافت لوح تقدیر انستیتو زبان کُردی راژه، سنندج ۱۳۹۳.
- دریافت لوح تقدیر اولین شب شعر دانشجویی (پەیڤی ئەوین) دانشگاه پیام نور سنندج ۱۳۹۳.
- دریافت لوح تقدیر و سپاس مُدیر آموزش و پرورش ناحیه ۲ سنندج ۱۳۹۳.
- دریافت لوح تقدیر نخستین فستوال شعر کُردی و فارسی غرب ایران (فستیوالبەڕۆژە) بانه ۱۳۹۳.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس بلورین دومین فستیوال منطقه‌ای شعر کُردی (بەڕۆژە) بانه ۱۳۹۴.
- دریافت لوح تقدیر و سپاس و جایزه‌ی ویژه‌ی شعر منتخب از نگاه مخاطبینِ دومین فستیوال منطقه‌ای شعر کُردی (بەڕۆژە) بانه ۱۳۹۴.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس بلورین سومین همایش کوهنوردی کردستان، کانون کوهنوردان کُردستان، سنندج ۱۳۹۴.
- دریافت لوح تقدیر دومین فستیوال منطقه‌ای فرهنگ و ادب کردی (پرژه) کامیاران ۱۳۹۴.
- دریافت لوح تقدیر دومین شب شعر دانشجویی (پەیڤی ئەوین ۲) دانشگاه پیام نور سنندج ۱۳۹۴.
- دریافت لوح تقدیر و سپاس دومین دیدار داستان کردستان، سقز ۱۳۹۴.
- دریافت لوح تقدیر چهارمین پائیز شعر دیواندره ۱۳۹۵.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس بلورین شب شعر منطقه‌ای (لەگەڵ چرۆ دەگەشێینەوە) بانه ۱۳۹۶.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس بلورین برای اثر برگزیده در چهارمین داستان منطقه‌ای (ئێوارە چیرۆک) مهاباد ۱۳۹۶.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس بلورین و جایزه‌ی ویژه به اثر برتر یازدهمین جشنواره‌ی کشوری داستان، بانه ۱۳۹۶. (جایزه‌ی خود را به کولبران کورد اهدا کرد(
- دریافت لوح تقدیر شب شعر یلدای دانشگاه آزاد اسلامی بانه ۱۳۹۶.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس آیین نوروزانه سنندج ۱۳۹۷.
- دریافت لوح تقدیر و تندیس مستوره اردلان هشتمین همایش کشوری زن در پهنه‌ی فرهنگ و تمدن غرب ایران، دانشگاه کردستان سنندج ۱۳۹۷.
و...
▪︎کتاب‌شناسی:
- قازی لە شەقامی تەناف و تێکوشاندا به همراه هاوار بهمنی.
- ژنانی براوەی خەڵاتی نۆبیل.
- جاودانگی روایت زنان (بررسی سروده‌های شاعران آوانگارد زن کُردستان ایران به زبان فارسی)
همچنین ترجمه‌ی کردی نمایشنامه سپرده به خاک (سروه مجیدی) به نویسندگی و کارگردانی هنرمند سنندجی خانم بهار لطافتیان در ششمین جشنواره‌ی تئاتر کُردی سقز مهرماه ۱۳۸۲ به عنوان نمایشنامه برتر برگزیده شده است.
لازم به ذکر است که اشعار این شاعر در دو آلبوم به صورت CD به نام‌های (نیشتمانی وشە، هەنگاوی پەپوولە) توسط خانم کانی گولی و آقای کمال میرکی دکلمه شده است.
▪︎نمونه شعر کوردی:
(۱)
[نه‌وت]
هه‌ر سوور ئەتکێ لە جامانەوە
پڵنگ
پەنجەرەکان دا ئەوەرێن
پاییز ئایەتەکانی سەوز ئەڕفێنن
کەمتیارتر
هەرایە بە دەمامکەوە
ڕەش
زەرد بە ئاسمانەوە
خەم
چەن ئاڵا لە دەمارمانە
ڕەشەبا لە چاومانە
تاڵان
گەرماوگەرم بەردەوام
داو
هەر خوایە بە‌لای ڕاست و چەپا بە فێنکی سەبڕاو
ئاوارەییمان
مەرگاو لە باران
چەک لە شانی زەیتوون و
چەقۆ لە دەستی بەرماڵ
هەدر غەدر ئەڕوێ تا هەتا
سەوز ئەکوژن نا فیکر هەتا هەر
ڕۆحە قەترانیەکان دا ئەچۆڕن
مانگ چڵک ئەکا
دووکەڵ بە ئاسمانەوە سەمای مەرگ
ڕێک وەک نەبوون
شینایی لە چاڵ
من لە خاکێکەوە ئەدوێم
بەردەوام خوێن
خاکێک نە خشە نایگرێتە خۆی
خاکێک مێژوو شەرمی لێ ئەکا
ڕابردوو دا ئەدرگیت
کاڵفام
بارووت تیایدا ژان ئەیگرێ
ترس چەکەرە ئەکات
گومان زۆڵی لێ ئەبێتەو
پێکەنین گوللە ئەگرێتە خۆی
ڕەشفام گەل
نەتانبینی داڕزانی بێ دەنگی ئاوێنەکان؟
نەتانبیست دەنگی شکانی هەڵۆییمان لە خەیاڵی فڕین؟
مەگەر بۆنتان بە زریکە‌ی کچانەی زەوییەوە نەکرد؟
نەتانزانی
ئێمە لە جنسی خاکین بەردەوام سەوز
لە جنسی درەختین بەردەوام ژیان
لە_با_ین نەسرەوتوو تا هەر
لە مێژووین نەکەوتوو وەک وشە
شێعرین وەک دوایین فیشەکمان سەرەتای سەروەری.
(۲)
[عەورەتی تەنیایی]
گەڵا
گەڵا
بە باڵای ئەم شارە
بەڵا
ئەبارێ
هیچ ڕووبارێ ئەم جەستە ژان‌ڕێژە نابا
کوا خوا؟
ژین لە ژانا ئەژاکێ
لەم بەرەژانەدا ناوەرزتر پاییزێ
سەر ئەکا بە خانووەکانا
بەرۆکی پڕە لە درزی زەرد
من بەژنێکم بە ژانا ژین
پێکەنینم لە جەنگی بێدەنگیا بەجێ‌هێشت
حەزەکانم لە کاولیا ڕێست
من ئیدی ناگەڕێمەوە بۆ عەورەتی خۆم
من ڕووت لەم ئاوێنە شکاوەدا نابمەوە
من پەنجەرەیەکم نیە شپرزی ئەم خیابانە بنووسێتەوە
خوا ساڵە لە هووژەی ئەم مەرگاوەدا
تاریکی ئەپێوم
من لە بێدەنگیە شەق‌بردووەکانما
لە نائومێدییە پیرەکانما
بە لای هەڵمی ساردی ئەم زەرداوەدا
لە تەنیشت خەوە وەرینەکانما
فوو...
فوو بە لێڵی مەلوولییەکانا ئەکەم.
بە کۆ ژانی هەر نیگایەکەوە تەم
بە شینی چنراوی ئایندەوە خەم
بە دیار گەڕانەوەی هەورە ئاوسەکان
نەکا بە غەریبی ئەم شارە داکەن...
بە پەنجە ئیفلیجەکانی گومانەوە
شەوپۆشی عیشاکانی شیعر
بۆ شەهامەتی شکست‌خواردووی شەتڵەکان ئەهۆنمەوە.
ئەتوانم بە دەم قاقای مەرگەوە
چارشێو بە سەری ئەم تەمەنە بەم
ئەتوانم هەڕەشە لە مناڵییەکانی خۆشەویستی بکەم
با لە کایەی کرماندنی سێو
لەم بازەڕەدا
بۆ غوربەتی مەغریبی تەنیایی
شان دابەم
لە کۆڵانە تەڵخەکان
هەتا خەندەکانی وێرانی
لە لەپی مردندا بمشارنەوە
بمشارنەوە من مردوویەکی زیندووم
بەرلەوەی ڕۆژنامەکان
جگەرەیەک داگیرسێنن بۆ ڕۆیا وەریوەکانی ئەم شارە
بە دەنگێکی پرتەقاڵی
دۆڕاندنی ئارەزووەکان
لە سنگی لیخنی سەبووری هەڕاج کەین؛
با هێڵە سوورەکان سەر نەنێن بە سنگی شووشەییمانەوە
چاو لە مەرگەساتی هەڵواسراومان داخەین
بە سروودێکی‌ترەوە بچینەوە سەر فەسڵی ئاسوودەیی.
▪︎نمونه شعر فارسی:
(۱)
[تابوت باردار]
و خنده کلمه‌ای‌ست بی‌دهان
در جمجمه‌ی تاریخ.
شقیقه‌ی مرگ در عمق برگ ترس را می‌تپد.
در ذهن خیابان
امید را دار زدند
فریاد گونه‌هایش را خراشید
پستان‌ها رگ زدند
و شیر گرسنه در کوچه‌ها مشت می‌مکید
من اما در ضلع باردار سنگ
در بن‌بست تابوت
آفتاب را به خیابان‌ها دوخته‌ام.
(۲)
[خیابان فصل]
رنگ سرخ را به غضروف خیابان
و بکارت آرواره را در حلقوم فصل
دیده‌ام من.
این روزها زیبایی شهر جذام گرفته
در آیه‌های زنگ زده
یخ‌زدگی جنسی جیغ
در خدایانی از جنس هیروگلیف
با پرسه‌های بی‌دهان،
غلت‌زدن مین در جغرافیای نان؛
مرگ آبستن سقوطی‌ست بی‌پستان.
شیر می‌دهم رؤیاهای کبودم را هر روز
و پیامبران بی‌مزار، هنوز
می‌سوزانند زبانه‌های دوزخ را.
برهنه می‌شوم در فرصت انگشت‌های
گلوله‌ای
و سراب سربی سکوت
سرخاب می‌کند صورت غلیظ هراس را.
در جاهلیت سلول‌های عقیم
تلاوت می‌کنم لهجه‌ی گور‌ها را برای مادران
در قوزک نیزار.
گردآوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
