چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

▪ چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

(۱)
قاطری لنگم!
عاشق شیهه کشیدن‌های
مادیانی گریزپا.
 
(۲)
اتفاقی نیست که،
شاعران عاشق مرده‌اند؛
ختم رسالت پیامبران
--به عشق منتهی بود!
 
 (۳)
قصاب به سلاخی وُ،
گرگ با دریدن؛
قاتلانی متغیراند-
گوسفندِ زبان بسته را
                               ***
مردن اما، همان مرگ است!
 
(۴)
رفتی وُ
همکلام در و دیوار شده‌ام!
                            ***
اتاقم؛
پریشانی‌هایم را
             --خوب می‌فهمد!
                  
(۵)
[#شهید_مفقودالاثر] 
--آی‌ی‌ی کبوتر خونین بال!
با گذشتِ سی سال،
پیدایت نشده‌ست.
                              ***
نکند راه خانه را گم کرده‌ای!؟
 
(۶)
دیوار چین؛ 
یا برلین؟!
من که کوتاه‌ترینم!

(۷)
اخم‌هایت را باز کن
ماه من!
تا خسوف قرن پایان بگیرد.
 
 (۸)
تکیه‌گاهِ بودنت-
محکم‌ترین ستونِ جهان بود.
                             ***
آه،،، پدر!

(۹)
بارانی‌ست،
چشم‌های تو...
                                ***
زیرِ چتر تنهایی!
 
 
#زانا_کوردستانی